ពាក្យដែលពលរដ្ឋនិយមសរសេរបញ្ចប់ដោយអក្សរ«ណ»តែបែរជាសរសេរដោយបញ្ចប់ដោយអក្សរ«ន»ទៅវិញ ពាក្យនោះមានដូចជាពាក្យ កំណកំណើត,កំណល់,កំណប់,កំណើន,កំណែ,កំណែន,កំណាញ់,សំណាញ, សំណួរ,សំណូក,សំណើ, ដំណេក,ដំណើប, សំណ, សំណាក, សំណព្វ,អំណរ ជាដើម។ 
 

ពាក្យទាំងនេះ ត្រូវបានពលរដ្ឋខ្លះសរសេរជា កំនកំនើត,កំនល់,កំនាល,កំនប់,កំនើន,កំនែ,កំនែន,កំនាញ,សំនួរ,សំនូក,សំនើ,ដំនេក,ដំនើប,សំន,សំនាក,សំនព្វ,អំនរ ទៅវិញ។ ដូច្នេះមិនអាចសរសេរបែបនេះបានឡើយ ពីព្រោះមិនត្រូវតាមវចនានុក្រមខ្មែរឡើយ។  
 

ពាក្យមួយចំនួន បានកំណត់នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររួចហើយ ដែលតម្រូវឲ្យមហាជនចងចាំ និងត្រូវប្រើប្រាស់ឲ្យត្រឹមត្រូវ  ដោយពាក្យទាំងនោះមាន សំណើច,សំណើម,បំណែក,បំណាត់,បំណិទ,បំណែ,បំណាំ,ប្រណាំង, ស្រណោះ,សំណុស,សំណូម ជាដើម៕