ភ្នំពេញ៖ អង្គការលីកាដូ រកឃើញថា មានស្ត្រី២៦រូប និងកុមារ៥រូប បានស្លាប់ ដោយសារឃាតកម្មដែលប្រព្រឹត្តឡើងពីដៃគូស្និទ្ធស្នាល ឬអតីតដៃគូរបស់ពួកគេ។ ឆ្លងតាមករណីនេះ លីកាដូ ដាក់បន្ទុកដល់អាជ្ញាធរដែលបរាជ័យក្នុងការទប់ស្កាត់ ហើយស្នើឱ្យវិសោធនកម្មច្បាប់ ស្ដីពីការទប់ស្កាត់ហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។
របាយការណ៍ប្រមាណ២០ទំព័ររបស់ អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទិ្ធមនុស្ស លីកាដូ បានចេញផ្សាយ ក្រោមចំណងជើងថា “គ្មានច្រកសុវត្ថិភាព៖បរាជ័យក្នុងការទប់ស្កាត់ឃាតកម្មដោយដៃគូស្និទ្ធស្នាល”។ អង្គការនេះ បង្ហាញពីករណីឃាតកម្មទៅលើស្ត្រី ២៦ នាក់ និងកុមារ ៥ នាក់ ដែលប្រព្រឹត្តឡើងដោយដៃគូស្និទ្ធស្នាលបច្ចុប្បន្ន ឬអតីតដៃគូ នៅចន្លោះខែមករា ឆ្នាំ២០២0 ដល់ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២។
លីកាដូ ថានៅកម្ពុជា អំពើហិង្សាលើស្ត្រីជាការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដែលកំពុងរីករាលដាលយ៉ាងខ្លាំង។ ករណីនេះ គឺមានភាពចន្លោះប្រហោង និងការខកខានជារឿយៗ ក្នុងការអនុវត្តក្របខ័ណ្ឌច្បាប់។ ភាពខ្វះខាតនេះ បានអនុញ្ញាតឱ្យអំពើហិង្សាបន្តកើតមានឡើង និងកើនឡើងជាលំដាប់។ ធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ វាក្លាយទៅជាអំពើឃាតកម្ម។ ក្នុងរបាយការណ៍ដដែល សង្គមស៊ីវិលនេះ បានទទូចទៅកាន់អ្នកអុវត្តច្បាប់យ៉ាងដូច្នេះ៖ «អង្គការ លីកាដូ សូមសំណូមពរឱ្យមានកំណែទម្រង់ចំពោះបញ្ហានេះ»។
ជាមួយគ្នាដែរ លោក អំ សំអាត នាយកទទួលបន្ទុកកិច្ចការទូទៅនៃអង្គការលីកាដូ បានពន្យល់បន្ថែម មកកាន់សារព័ត៌មានថ្មីៗ តាមប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទនៅល្ងាចថ្ងៃទី១០មីនាថា ការស្នើឲ្យមានការកែទម្រង់ច្បាប់នេះ ក៏ព្រោះតែការអនុវត្តវិធានការ និងច្បាប់ស្ដីពី ការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងកិច្ចគាំពារជនរងគ្រោះ ឆ្នាំ ២០០៥ មានភាពខ្វះចន្លោះ។ ក្នុងនោះ ចែងឱ្យមានការសម្របសម្រួល បើមានករណីហិង្សាកម្រិតស្រាល។
ប៉ុន្តែបញ្ហាដែលលោកសង្កេតឃើញជាក់ស្ដែង ក្នុងករណីហិង្សាវាយដំ ឬរបួស ក៏មានការសម្របសម្រួលដែរ។ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ពុំបានចាត់វិធានការផ្លូវច្បាប់ ដែលនាំឲ្យហិង្សាបន្តកើតកាន់តែធ្ងន់ រហូតដល់មានឃាតកម្ម។ លើសពីនេះ ជនបង្កហេតុខ្លះ បានរត់គេចខ្លួន ហើយខ្លះទទួលទោសកម្រិតស្រាលក៏មាន។ «អ៊ីចឹង បានយើងចង់ឱ្យមានការធ្វើសោធនកម្មច្បាប់ការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងកិច្ចគាំពារជនរងគ្រោះ»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងការដាក់បន្ទុកលើអាជ្ញាធរ មន្ត្រីនគរបាលយុត្តិធម៌ និងតុលាការ ពីការបរាជ័យក្នុងការអនុវត្តច្បាប់នេះ សារព័ត៌មានថ្មីៗ ពុំអាចទាក់ទងសុំការឆ្លើយតបពីលោក ខៀវ សុភ័គ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃបានឡើយ។ ចំណែក ការស្នើសុំការវិសោធនកម្មច្បាប់ខាងលើវិញ លោកស្រី ប៊ុន ពុទ្ធី អនុរដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងកិច្ចការនារី ពុំអាចឆ្លើយតបភ្លាមៗបានទេ គឺរង់ចាំការប្រជុំរួមគ្នាជាមួយ រដ្ឋមន្ត្រីកិច្ចការនារីសិន ទើបដឹងច្បាស់ថា កែប្រែកម្រិតណា និងនៅពេលណាជាក់លាក់។ យ៉ាងណា លោកស្រីថា កន្លងមកក្រសួងក៏បានពិភាក្សាលើច្បាប់នេះដែរ។
ទាក់ទិននឹងករណីខាងលើ លោក អំ សំអាត ក៏បានអំពាវនាវឲ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន មន្ត្រីនគរបាលយុត្តិធម៌ និងតុលាការ អនុវត្តច្បាប់ឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីផ្ដល់យុត្តិធម៌ដល់ជនរងគ្រោះ ខណៈការគាំពារដល់ជនរងគ្រោះ ពិសេសស្ត្រីក៏នៅមានកម្រិត។ ជាពិសេសការអន្តរាគមន៍ អនុវត្តច្បាប់ គាំពារជនរងគ្រោះ ក៏នៅមានភាពប្រទាំងប្រទើសគ្នាដែរ។
ជុំវិញការវាយតម្លៃថា ការអនុវត្តច្បាប់នៅមានកម្រិត ក្នុងការជួយជនរងគ្រោះនេះ លោកស្រី ប៊ុន ពុទ្ធី បដិសេធ។ អនុរដ្ឋលេខាធិការរូបនេះ អះអាងថា ក្រសួងនិងអាជ្ញាធរ បានខិតខំជួយដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះ ចាប់តាំងពីថ្នាក់ជាតិ ដល់ថ្នាក់ក្រោមជាតិ ជាពិសេសតាមមូលដ្ឋានសុទ្ធតែមានក្រុមគាំពារដល់ស្ត្រី និងទប់ស្កាត់ហិង្សា។ លើសពីនេះ ក្រសួងតែងផ្សព្វផ្សាយ ហើយផ្ដល់ជាមេធាវីដល់ជនរងគ្រោះទៀតផង ដើម្បីរកយុត្តិធម៌។
«ដូច្នេះ បើនិយាយនៅមានកម្រិត គឺមិនសមឡើយ ហើយករណីមិនឲ្យមានបញ្ហាខាងលើកើតឡើងទាល់តែសោះ គឺពុំអាចទៅរួចឡើយ»។ នេះបើតាមលោកស្រី ពុទ្ធី ដែលបានលើកពីប្រទេសធំៗថា សូម្បីមហាអំណាចក៏នៅមាន អំពើហិង្សា ឃាតកម្មដែរ។
ករណីឃាតកម្ម ដែលនាំឲ្យស្ត្រី២៦រូប និងកុមារនាក់ស្លាប់ខាងលើ មិនបានតំណាងឱ្យចំនួនអំពើហិង្សាគ្រួសារទាំងអស់ ដែលកើតឡើងនៅទូទាំងប្រទេសនោះទេ ប៉ុន្តែជាការរកឃើញដោយអង្គការលីកាដូ ដែលចង់ឆ្លុះបញ្ចាំងពីបទដ្ឋានមិនគាំទ្រយេនឌ័រ និងធ្វើឱ្យមានអំពើហិង្សាប៉ុណ្ណោះ។ បើតាមលីកាដូ ជាងពាក់កណ្តាលនៃស្ត្រីដែលត្រូវបានសម្លាប់ ភាគច្រើនគឹប្រឈមនឹងអំពើហិង្សាគ្រួសារ មុនពេលពួកគេត្រូវបានសម្លាប់ ។ បើតាមលីកាដូដដែល ទោះបីជាពួកគេបានរាយការណ៍ពីអំពើហិង្សាគ្រួសារ ប៉ុន្តែការអន្តរាគមន៍របស់អាជ្ញាធរ គឺតែងតែមានភាពយឺតយ៉ាវ និងគ្មានប្រសិទ្ធភាព៕