ស្វាយ [ន.] ឈើដំណាំដើមធំ ផ្លែកាលនៅខ្ចីឬចាស់ច្រើនតែជូរ លុះដល់ទុំច្រើនតែផ្អែម សម្រាប់ប្រើបរិភោគបានតាមការ, មានច្រើនប្រភេទស្ទើររាប់ឈ្មោះពុំអស់ :  ស្វាយកែវ, ស្វាយក្បាលដំរី, ស្វាយខ្ទិះ, ស្វាយចេក, ស្វាយទុរេន, ស្វាយពងត្រង, ស្វាយពុំសែន, ស្វាយមាស, ស្វាយមីង, ស្វាយស។ល។  

 

ស្វាយ [គុ.] ដែលមានព័ណ៌ដូចសម្បុរសាច់ដើមលំចង់ ឬដូចសម្បុរគ្រាប់មាក់ប្រាងខ្ចី :  ព័ណ៌ស្វាយ, ល័ក្ដស្វាយ។  

ភ័យស្វាយមុខ គឺភ័យខ្លាំងឡើងទឹកមុខខ្មៅស្វាយ។  ស្វាយបបូរមាត់ គឺ​បបូរមាត់ឡើងសម្បុរស្ទើរស្វាយ :  កូនយំខ្លាំងឡើងស្វាយបបូរមាត់។  

 

ស្វាយ [ន.] ឈ្មោះរោគមួយប្រភេទដែលឆ្លងតាមការរួមភេទ។ រោគស្វាយមាន ២យ៉ាងគឺ ស្វាយបែកនិងស្វាយក្រាប់ :  កើតស្វាយ។  តាមវេជ្ជសាស្ត្រ ស្វាយគឺ​កាមរោគម៉្យាងបង្កឡើងដោយមេរោគ ដែលឆ្លងតាមការរួមភេទនិងពីម្ដាយទៅទារកក្នុងផ្ទៃដែលមានរោគសញ្ញាច្រើនបែប។ ស្វាយក្រាប់ គឺ​ស្វាយដែលក្រាប់នៅតែខាងក្នុងមិនបែកចេញមកក្រៅ។  រីឯ ស្វាយបែក គឺស្វាយដែលបែកចេញជាដំបៅ។  

 

ស្វាយ [ន.] ផ្នែកខាងគល់នៃតួកាំភ្លើង :  កាំភ្លើងអាកាស្វាយបត់, វាយក្បាលនឹងស្វាយកាំភ្លើង។  

 

ក្រៅពីនេះ ក៏មានពាក្យ ស្វាយ​ត្រាំ (ដែលមានសម្បុរស្រដៀងនឹងសាច់ស្វាយខ្ចីជ្រក់ :  សំពត់ពណ៌ស្វាយត្រាំ), ស្វាយចន្ទី, ស្វាយអាត់, ស្វាយ​ព្រៃ, ស្វាយរៀង (ដែលជា​ឈ្មោះខេត្តមួយរបស់កម្ពុជា ដែលបង្កើតឡើងក្នុងសម័យអាណានិគមបារាំង ក្នុងឆ្នាំ១៩២២)៕