ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
×![]()
ដោយ: ខន ចំប៉ា
ខណៈការបើកទូលាយនៃទំនាក់ទំនងរបស់យុវវ័យបានក្លាយទៅជារឿងធម្មតាទៅហើយយុវជន និងយុវនារីសម័យនេះបានទាក់ទងសារភាពស្នេហ៍របស់ពួកគេយ៉ាងចំហ។ប៉ុន្តែមុននឹងទំនាក់ទំនងទាំងនោះលេចរូបរាងឡើងជាទំនាក់ទំនងស្នេហាយុវជនមានរបៀបទាក់ទងគ្នាដោយឡែកៗពីគ្នា។
វិវឌ្ឍន៍ ដែលជាសិស្សថ្នាក់១២ឆ្នាំនេះ នៃវិទ្យាល័យបឹងត្របែកបានប្រាប់ថា ខ្លួនបានចាប់ចិត្តស្រឡាញ់សិស្សស្រីម្នាក់ដែលរៀនថ្នាក់ក្បែរគ្នា ហើយដែលវិវឌ្ឍន៍មិនដែលមានឱកាសប្រាប់អោយនារីម្នាក់នោះដឹងឡើយ។ ដើម្បីអាចទាក់ទងនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់នោះបាន វិវឌ្ឍន៍បានព្យាយាមរកមធ្យោបាយដើម្បីស្គាល់លេខទូរសព្ទរបស់នារីនោះ។ វិវឌ្ឍន៍សុំលេខទូរសព្ទរបស់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ពីមិត្តភក្តិម្នាក់។ បន្ទាប់ពីមានលេខទូរសព្ទនោះហើយ ដែលវិវឌ្ឍន៍ត្រូវបញ្ចេញតិកនិករបស់ខ្លួន។ គឺទូរសព្ទច្រឡំលេខ។ ទូរសព្ទច្រឡំលេខ១ដង ២ដង ៣ដង រហូតដល់នារីនោះព្រមនិយាយជាមួយ។ នេះជាពិសោធន៍របស់យុវសិស្សវិវឌ្ឍន៍។ វិវឌ្ឍន៍បានបញ្ជាក់ប្រាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖«ខ្ញុំទូរសព្ទទៅរកគេញយរហូតដល់គេទន់ចិត្តនិយាយជាមួយខ្ញុំ។ ក្រោយមកខ្ញុំក៏ណាត់គាត់ដើរលេង ហើយក៏សារភាពថាខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់»។
អ្នកដែលមានសំណាងបង្កើតស្នេហាជាមួយនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ តាមរយៈទំនាក់ទំនងតាមទូរសព្ទនោះ ក៏ជាករណីរបស់បូរ៉ាដែរ។ កាលពី២ឆ្នាំមុនបូរ៉ា ដែលជាអតីតយុវជនវាស់ដីអោយពលរដ្ឋនៅក្នុងស្រុកឆ្លូងខេត្តក្រចេះ ក៏បានជួបកូនស្រីអ្នកភូមិម្នាក់ដែលជានិស្សិតរៀននៅភ្នំពេញដែរ។ ក្រោយពីបានស្គាល់លេខទូរសព្ទ បូរ៉ាបានចំណាយពេលពីរទៅបីខែ ដើម្បីបណ្តុះទំនាក់ទំនង ដែលភាគច្រើនគែជាការជជែកគ្នាតាមទូរសព្ទ មុននឹងបូរ៉ានិយាយសារភាពថា ខ្លួនស្រឡាញ់នារីម្នាក់នោះ។
ប្រើពេលវេលាស្គាល់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ គឺរឿងចៀសមិនរួច។ ប៉ុន្តែរូបភាពការសារភាពស្នេហ៍ក៏ខុសគ្នាខ្លះដែរ។ ប្រសិនបើនៅមានបុរសខ្លះដែលខ្មាសអៀនហើយសារភាពស្នេហ៍ចំពោះនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់តាមសារទូរសព្ទ ឬអ៊ីម៉ែលនោះ រតនាជាយុវជនម្នាក់ដែលក្លាហាន ហើយតែងតែសារភាពស្រឡាញ់នារីដោយផ្ទាល់មាត់ ឬនៅទល់មុខគ្នាតែម្តង។ យុវជនវ័យ២៥ឆ្នាំរូបនេះដែលអះអាងថា ខ្លួនធ្លាប់បានសារភាពស្រឡាញ់នារី៥នាក់ហើយនោះ បានពន្យល់ថា៖«ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយត្រង់ទល់មុខគ្នា។ ប្រសិនបើគេព្រម ឬមិនព្រមយ៉ាងណា គឺយើងដឹងតែម្តង»។ រតនាមិនបានខ្វល់អំពីភាពអៀនប្រៀនរបស់នារីដែលអាចពិបាកឆ្លើយយល់ព្រមជាចំហក្នុងរឿងស្នេហាឡើយ។ យោងតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន រតនានិយាយថា ក្នុងចំណោមនារីដែលគេបានសារភាពស្នេហ៍ ក៏មាននារីខ្លះហ៊ានឆ្លើយឆ្លងភ្លាមៗជាមួយរូបគេដែរ។
ក្រៅពីទូរសព្ទ និងការនិយាយគ្នាផ្ទាល់មាត់ ក៏នៅមានមធ្យោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយ និងពេញនិយមផងនោះ គឺហ្វេសប៊ុក និងបណ្តាញសង្គមផ្សេងទៀតដូចជា Line និង Wechat ជាដើម។
ដាណា ដែលជានិស្សិតឆ្នាំទី៣នៃសាកលវិទ្យាល័យមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ គឺជាអ្នកទទួលបានស្នេហាពីបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកនេះឯង។ ដាណា បានទាក់ទងនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់តាមហ្វេសប៊ុក។ យុវជនដែលមានរាងស្គម ហើយនិយាយបែបអៀន បានរម្លឹកថា៖«ខ្ញុំទាក់ទងសង្សារខ្ញុំដំបូងតាមហ្វេសប៊ុក ហើយខ្ញុំសុំលេខទូរសព្ទរបស់គាត់។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបបួលគាត់ដើរលេង ឬទៅញ៉ាំអាហារ។ ខ្ញុំនិយាយលេងជាមួយនាង សរសើរផង បង្អាប់ផង រហូតដល់ថ្ងៃមួយខ្ញុំសារភាពថាស្រឡាញ់គាត់»។
ការរីកចម្រើនផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា បានក្លាយជាឧបករណ៍ដែលសម្រួលក្នុងទំនាក់ទំនងស្នេហារបស់យុវជននិងយុវនារីសម័យបច្ចុប្បន្ន។ ការវិវឌ្ឍន៍នៃសង្គមក៏បានបំព្រួញរយៈពេលនៃទំនាក់ទំនងស្នេហាដែរ។ យុវជន យុវនារីពេលនេះមិនបានប្រើប្រាស់ពេលវេលាយូរ មុននឹងឈានដល់ការសារភាពស្នេហ៍ប្រាប់គ្នាឡើយ។
មនុស្សចាស់បាននិយាយប្រាប់ថា កាលពីសម័យមុន យុវជនប្រើពេលវេលាយូរណាស់ទើបអាចហ៊ានសារភាពស្នេហា។ យុវជនសម័យមុន ភាគច្រើន យកលេសខ្ចីសៀវភៅនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ដើម្បីកត់មេរៀន។ ប៉ុន្តែតាមពិត ពួកគេធ្វើយ៉ាងនេះ ដើម្បីអាចផ្ញើសំបុត្រសារភាពស្នេហ៍ នៅពេលដែលត្រូវសងសៀវភៅទៅនារីម្នាក់នោះវិញ។ យុវជនខ្លះទៀតសរសេរសំបុត្រស្នេហា ហើយយកទៅដាក់នៅកន្ត្រកកង់របស់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់។ មួយចំនួនទៀតក៏ខំជិះកង់ឬម៉ូតូពីសាលារៀនតាមនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ដល់ផ្ទះរបស់គេជាដើម៕
វិវឌ្ឍន៍ ដែលជាសិស្សថ្នាក់១២ឆ្នាំនេះ នៃវិទ្យាល័យបឹងត្របែកបានប្រាប់ថា ខ្លួនបានចាប់ចិត្តស្រឡាញ់សិស្សស្រីម្នាក់ដែលរៀនថ្នាក់ក្បែរគ្នា ហើយដែលវិវឌ្ឍន៍មិនដែលមានឱកាសប្រាប់អោយនារីម្នាក់នោះដឹងឡើយ។ ដើម្បីអាចទាក់ទងនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់នោះបាន វិវឌ្ឍន៍បានព្យាយាមរកមធ្យោបាយដើម្បីស្គាល់លេខទូរសព្ទរបស់នារីនោះ។ វិវឌ្ឍន៍សុំលេខទូរសព្ទរបស់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ពីមិត្តភក្តិម្នាក់។ បន្ទាប់ពីមានលេខទូរសព្ទនោះហើយ ដែលវិវឌ្ឍន៍ត្រូវបញ្ចេញតិកនិករបស់ខ្លួន។ គឺទូរសព្ទច្រឡំលេខ។ ទូរសព្ទច្រឡំលេខ១ដង ២ដង ៣ដង រហូតដល់នារីនោះព្រមនិយាយជាមួយ។ នេះជាពិសោធន៍របស់យុវសិស្សវិវឌ្ឍន៍។ វិវឌ្ឍន៍បានបញ្ជាក់ប្រាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖«ខ្ញុំទូរសព្ទទៅរកគេញយរហូតដល់គេទន់ចិត្តនិយាយជាមួយខ្ញុំ។ ក្រោយមកខ្ញុំក៏ណាត់គាត់ដើរលេង ហើយក៏សារភាពថាខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់»។
អ្នកដែលមានសំណាងបង្កើតស្នេហាជាមួយនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ តាមរយៈទំនាក់ទំនងតាមទូរសព្ទនោះ ក៏ជាករណីរបស់បូរ៉ាដែរ។ កាលពី២ឆ្នាំមុនបូរ៉ា ដែលជាអតីតយុវជនវាស់ដីអោយពលរដ្ឋនៅក្នុងស្រុកឆ្លូងខេត្តក្រចេះ ក៏បានជួបកូនស្រីអ្នកភូមិម្នាក់ដែលជានិស្សិតរៀននៅភ្នំពេញដែរ។ ក្រោយពីបានស្គាល់លេខទូរសព្ទ បូរ៉ាបានចំណាយពេលពីរទៅបីខែ ដើម្បីបណ្តុះទំនាក់ទំនង ដែលភាគច្រើនគែជាការជជែកគ្នាតាមទូរសព្ទ មុននឹងបូរ៉ានិយាយសារភាពថា ខ្លួនស្រឡាញ់នារីម្នាក់នោះ។
ប្រើពេលវេលាស្គាល់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ គឺរឿងចៀសមិនរួច។ ប៉ុន្តែរូបភាពការសារភាពស្នេហ៍ក៏ខុសគ្នាខ្លះដែរ។ ប្រសិនបើនៅមានបុរសខ្លះដែលខ្មាសអៀនហើយសារភាពស្នេហ៍ចំពោះនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់តាមសារទូរសព្ទ ឬអ៊ីម៉ែលនោះ រតនាជាយុវជនម្នាក់ដែលក្លាហាន ហើយតែងតែសារភាពស្រឡាញ់នារីដោយផ្ទាល់មាត់ ឬនៅទល់មុខគ្នាតែម្តង។ យុវជនវ័យ២៥ឆ្នាំរូបនេះដែលអះអាងថា ខ្លួនធ្លាប់បានសារភាពស្រឡាញ់នារី៥នាក់ហើយនោះ បានពន្យល់ថា៖«ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយត្រង់ទល់មុខគ្នា។ ប្រសិនបើគេព្រម ឬមិនព្រមយ៉ាងណា គឺយើងដឹងតែម្តង»។ រតនាមិនបានខ្វល់អំពីភាពអៀនប្រៀនរបស់នារីដែលអាចពិបាកឆ្លើយយល់ព្រមជាចំហក្នុងរឿងស្នេហាឡើយ។ យោងតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន រតនានិយាយថា ក្នុងចំណោមនារីដែលគេបានសារភាពស្នេហ៍ ក៏មាននារីខ្លះហ៊ានឆ្លើយឆ្លងភ្លាមៗជាមួយរូបគេដែរ។
ក្រៅពីទូរសព្ទ និងការនិយាយគ្នាផ្ទាល់មាត់ ក៏នៅមានមធ្យោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយ និងពេញនិយមផងនោះ គឺហ្វេសប៊ុក និងបណ្តាញសង្គមផ្សេងទៀតដូចជា Line និង Wechat ជាដើម។
ដាណា ដែលជានិស្សិតឆ្នាំទី៣នៃសាកលវិទ្យាល័យមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ គឺជាអ្នកទទួលបានស្នេហាពីបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកនេះឯង។ ដាណា បានទាក់ទងនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់តាមហ្វេសប៊ុក។ យុវជនដែលមានរាងស្គម ហើយនិយាយបែបអៀន បានរម្លឹកថា៖«ខ្ញុំទាក់ទងសង្សារខ្ញុំដំបូងតាមហ្វេសប៊ុក ហើយខ្ញុំសុំលេខទូរសព្ទរបស់គាត់។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបបួលគាត់ដើរលេង ឬទៅញ៉ាំអាហារ។ ខ្ញុំនិយាយលេងជាមួយនាង សរសើរផង បង្អាប់ផង រហូតដល់ថ្ងៃមួយខ្ញុំសារភាពថាស្រឡាញ់គាត់»។
ការរីកចម្រើនផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា បានក្លាយជាឧបករណ៍ដែលសម្រួលក្នុងទំនាក់ទំនងស្នេហារបស់យុវជននិងយុវនារីសម័យបច្ចុប្បន្ន។ ការវិវឌ្ឍន៍នៃសង្គមក៏បានបំព្រួញរយៈពេលនៃទំនាក់ទំនងស្នេហាដែរ។ យុវជន យុវនារីពេលនេះមិនបានប្រើប្រាស់ពេលវេលាយូរ មុននឹងឈានដល់ការសារភាពស្នេហ៍ប្រាប់គ្នាឡើយ។
មនុស្សចាស់បាននិយាយប្រាប់ថា កាលពីសម័យមុន យុវជនប្រើពេលវេលាយូរណាស់ទើបអាចហ៊ានសារភាពស្នេហា។ យុវជនសម័យមុន ភាគច្រើន យកលេសខ្ចីសៀវភៅនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ដើម្បីកត់មេរៀន។ ប៉ុន្តែតាមពិត ពួកគេធ្វើយ៉ាងនេះ ដើម្បីអាចផ្ញើសំបុត្រសារភាពស្នេហ៍ នៅពេលដែលត្រូវសងសៀវភៅទៅនារីម្នាក់នោះវិញ។ យុវជនខ្លះទៀតសរសេរសំបុត្រស្នេហា ហើយយកទៅដាក់នៅកន្ត្រកកង់របស់នារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់។ មួយចំនួនទៀតក៏ខំជិះកង់ឬម៉ូតូពីសាលារៀនតាមនារីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ដល់ផ្ទះរបស់គេជាដើម៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 6 ថ្ងៃ
