ពីនេះ ពីនោះ
សម្បូរបញ្ញតិល្អៗ តែកម្រមានអ្នកអាចអនុវត្តបានត្រឹមត្រូវនៅក្នុងសង្គម!
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ការនិយាយប្រចាំថ្ងៃ ការបញ្ចេញគំនិតនៅក្នុងវេទិការនានា សុន្ទរកថាគ្រប់ប្រភេទ អត្ថបទសរសេរ អត្ថបទវិភាគ ការសរសេរនៅតាមសៀវភៅនានា ការសរសេរនៅតាមបណ្ដាញសង្គមគ្រប់ប្រភេទ គេតែងតែឮ ឃើញពាក្យពេចន៍ល្អៗជាច្រើន ហើយពោរពេញទៅដោយអត្ថន័យដែលស្ដាប់ទៅពិតជាមានតម្លៃ។ ប៉ុន្តែនៅពេលេសង្គេតទៅលើសកម្មភាពរស់នៅ និងការគិតរបស់មនុស្សនៅក្នុងសង្គមបែរជាបញ្ញត្តិទាំងនោះមិនអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណល្អណាមួយបាន។
គេតែងតែឃើញបុគ្គលគ្រប់រូបតែងតែប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ល្អៗ ហើយសុទ្ធតែកំពូលពាក្យដែលមានអត្ថន័យខ្ពង់ខ្ពស់ ពេលស្ដាប់ទៅអ្នកណាអ្នកណាក៏ពេញចិត្ត។ ពាក្យទាំងនោះរួមមានដូចជា យុត្តិធម៌ សច្ចធម៌ តម្លៃ គុណតម្លៃ សុចរិតភាព សុចរិតធម៌ មនុស្សធម៌ សប្បុរសធម៌ គុណធម៌ ឯករាជ អព្យាក្រឹត សមភាព សមធម៌ គណនេយ្យភាព ទំនួលខុសត្រូវ សតិសម្បជញ្ញៈ ឧត្ដមគតិ ជាដើម។ ប៉ុន្តែភាសានិយាយ និងភាសាសរសេរពិតជាមានភាពងាយស្រួលណាស់នៅក្នុងការសរសេរ និងនិយាយទៅកាន់មនុស្សទូទៅដើម្បីទូន្មាន អប់រំ តែមនុស្សគ្រប់រូបមិនសង្វាតក្នុងការប្រតិបត្តិជាក់ស្ដែង។
អាចនិយាយបានថា មនុស្សបច្ចុប្បន្នចូលចិត្តនិយាយ ជាជាងការប្រតិបត្តិ។ គេចូលចិត្តសរសេរ តែមិនចូលចិត្តអនុវត្ត ដោយខ្លួនឯង។ ចូលចិត្តរិះគន់ តែមិនចូលចិត្តកែប្រែចាប់ពីខ្លួនឯង។ ចូលចិត្តផ្ដល់ដំបូន្មាន តែមិនចូលចិត្តទទួលយកការផ្ដល់យោបល់។ ចូលចិត្តស្ដីឲ្យគេ តែមិនចូលចិត្តទទួលយកពាក្យពិត។ ចូលចិត្តប្រើពាក្យល្អ ពាក្យមានតម្លៃទៅកែប្រែគេ អប់រំគេ ទៅផ្លាស់ប្ដូរគេ តែមិនព្រមយកពាក្យល្អៗទាំងនោះមកកែប្រែខ្លួនឯង ផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯងឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អត្រឹមត្រូវជាមុននោះទេ។
បើបុគ្គលគ្រប់រូបមិនព្រមសម្លឹងមកខ្លួនឯងជាមុនទេ ទោះបីអ្នកប្រាជ្ញអក្សរសាស្ត្រ ព្យាយាមបង្កើតបញ្ញត្តិល្អៗ មានអត្ថន័យកម្រិតណា ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សក្នុងសង្គមក្លាយជាមនុស្សល្អដែរ។ បើម្នាក់ៗគ្រាន់តែអាន និយាយ សរសេរ ពាក្យល្អទាំងនោះ ហើយមិនព្រមអនុវត្តតាម ទោះនិយាយមួយ១០០ដង ១០០០ដង ១០០០០ដង ក៏គ្មានន័យអ្វីនោះដែរ៕
គេតែងតែឃើញបុគ្គលគ្រប់រូបតែងតែប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ល្អៗ ហើយសុទ្ធតែកំពូលពាក្យដែលមានអត្ថន័យខ្ពង់ខ្ពស់ ពេលស្ដាប់ទៅអ្នកណាអ្នកណាក៏ពេញចិត្ត។ ពាក្យទាំងនោះរួមមានដូចជា យុត្តិធម៌ សច្ចធម៌ តម្លៃ គុណតម្លៃ សុចរិតភាព សុចរិតធម៌ មនុស្សធម៌ សប្បុរសធម៌ គុណធម៌ ឯករាជ អព្យាក្រឹត សមភាព សមធម៌ គណនេយ្យភាព ទំនួលខុសត្រូវ សតិសម្បជញ្ញៈ ឧត្ដមគតិ ជាដើម។ ប៉ុន្តែភាសានិយាយ និងភាសាសរសេរពិតជាមានភាពងាយស្រួលណាស់នៅក្នុងការសរសេរ និងនិយាយទៅកាន់មនុស្សទូទៅដើម្បីទូន្មាន អប់រំ តែមនុស្សគ្រប់រូបមិនសង្វាតក្នុងការប្រតិបត្តិជាក់ស្ដែង។
អាចនិយាយបានថា មនុស្សបច្ចុប្បន្នចូលចិត្តនិយាយ ជាជាងការប្រតិបត្តិ។ គេចូលចិត្តសរសេរ តែមិនចូលចិត្តអនុវត្ត ដោយខ្លួនឯង។ ចូលចិត្តរិះគន់ តែមិនចូលចិត្តកែប្រែចាប់ពីខ្លួនឯង។ ចូលចិត្តផ្ដល់ដំបូន្មាន តែមិនចូលចិត្តទទួលយកការផ្ដល់យោបល់។ ចូលចិត្តស្ដីឲ្យគេ តែមិនចូលចិត្តទទួលយកពាក្យពិត។ ចូលចិត្តប្រើពាក្យល្អ ពាក្យមានតម្លៃទៅកែប្រែគេ អប់រំគេ ទៅផ្លាស់ប្ដូរគេ តែមិនព្រមយកពាក្យល្អៗទាំងនោះមកកែប្រែខ្លួនឯង ផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯងឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អត្រឹមត្រូវជាមុននោះទេ។
បើបុគ្គលគ្រប់រូបមិនព្រមសម្លឹងមកខ្លួនឯងជាមុនទេ ទោះបីអ្នកប្រាជ្ញអក្សរសាស្ត្រ ព្យាយាមបង្កើតបញ្ញត្តិល្អៗ មានអត្ថន័យកម្រិតណា ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សក្នុងសង្គមក្លាយជាមនុស្សល្អដែរ។ បើម្នាក់ៗគ្រាន់តែអាន និយាយ សរសេរ ពាក្យល្អទាំងនោះ ហើយមិនព្រមអនុវត្តតាម ទោះនិយាយមួយ១០០ដង ១០០០ដង ១០០០០ដង ក៏គ្មានន័យអ្វីនោះដែរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«នាំអាត» និង«នាំអាទិ៍»មួយណាត្រឹមត្រូវ?
1 សប្តាហ៍
