ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ល្បិច មិនប្រាកដថា អាក្រក់ទាំងអស់ ហើយក៏មិនប្រាកដថាល្អទាំងអស់។ ប្រសិនបើយើងប្រើល្បិចដើម្បីទទួលបានផលល្អ ហើយកម្ចាត់ទង្វើអាក្រក់គឺជារឿងល្អ តែបើប្រើល្បិចបំផ្លាញប្រយោជន៍មនុស្សទូទៅ ហើយមានប្រយោជន៍ ទៅលើមនុស្សមួយក្រុមនោះគឺការប្រើល្បិចអាក្រក់ ទោះវាមានបទដ្ឋានអនុវត្តល្បិចដូចគ្នាក៏ដោយ។ ចុះតើល្បិច«សម្លាប់មាន់បំភ័យស្វា» វិញគេអនុវត្តរបៀបណា?
មនុស្សជាទូទៅតែងតែដឹងថាសត្វស្វាគឺជាសត្វមួយប្រភេទដែលខ្លាចឈាម។ នៅពេលដែលគេចង់បង្ហាត់វា គឺគេត្រូវអាករមាន់នៅមុខវាដើម្បីបំភ័យវាមុននឹងចាប់ផ្ដើមបង្ហាត់វា។ នៅពេលដែលវាបានឃើញហើយមិនថាស្វានោះជាស្វាដែលរឹងរូសប៉ុណ្ណាឲ្យតែឮសម្លេងមាន់ស្រែក(កាក)ឈាមមាន់បាញ់វូ ស្វាឃើញហើយ ពិតជាទន់ខ្លួនជាក់ជាមិនខាន។
ចំពោះ«ល្បិចសម្លាប់មាន់បំភ័យស្វា»នេះ បើនិយាយពីយុទ្ធសាស្ត្រគេហៅថា សម្លាប់មួយបំភ័យមួយរយ។ ល្បិចនេះ គេប្រើក្នុងន័យគំរាមកំហែង នេះជាយុទ្ធវិធី ជាមធ្យោបាយគ្រប់គ្រងសមូហភាព។ ព្រោះថានៅពេលមានយោបល់ខ្វែងគ្នា ការងារត្រូវរាំងស្ទះដោយឧបស្គដើម្បីឈានទៅដល់ការឯកភាព ត្រូវអនុវត្តតាមច្បាប់ជាដាច់ខាត ត្រូវប្រើវិធីដាច់ខាតបំផុតដើម្បីដោះស្រាយ ដូចពាក្យមួយឃ្លានិយាយថា «បើមិនប្រើវិធីឃោឃៅម្ដេចនិងសម្ដែងឲ្យឃើញនូវចិត្តត្រាប្រណីរបស់ព្រះពោធិសត្វ»?
ចំពោះល្បិចមួយនេះគឺប្រើប្រាស់មានប្រសិទ្ធភាពបំផុត នៅក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានការសង្គមដែលច្របូកច្របល់ បង្ក្រាបកងទ័ពដែលមានវិន័យធូរលុង គឺត្រូវតែប្រើច្បាប់តឹងរឹង និងត្រូវតែប្រើទណ្ឌកម្មយ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់ជាដើម។
ឧទាហរណ៍ នៅសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រចិន ខុងជឺ ខណៈពេលលោកជារដ្ឋមន្ត្រីយុត្តិធម៌ក្នុងរាជវាំងបានសម្លាប់សាវចិនយីង មួយកាំបិត ហើយបានធ្វើឲ្យមន្ត្រីទាំងធំទាំងតូចបាក់ស្មារតី លែងហ៊ានបង្កភ្លៀង បង្កើតព្យុះ ហើយប្រជារាស្ត្ររស់នៅយ៉ាងសុខសាន្ត។ នេះហើយជាយុទ្ធវិធីបង្ក្រាបភាពចលាចល ជាល្បិចសម្លាប់មាន់បំភ័យស្វាដ៏អស្ចារ្យ។
យ៉ាងណាមិញ មនុស្សគឺជាភាវៈដែលអាថ៌កំបាំងណាស់ ហើយនៅពេលដែលសង្គមមួយកាន់តែជើនលឿន ភាពក្រឡិចក្រឡុចរបស់មនុស្សកាន់តែសំបូរណ៍បែប ម្នាក់ៗមានគំនិតរៀងៗខ្លួន មានផ្លូវដើរទីទៃពីគ្នា ប្រសិនបើមិនធ្វើការកំណត់ព្រំដែនឲ្យបានច្បាស់លាស់ទេ ប្រាកដជាបែងចែកមិនច្បាស់ នូវអ្វីដែលល្អ ត្រឹមត្រូវ និងអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវបាននោះទេ ហើយមនុស្សនិងកាន់តែអាក្រក់ឡើងៗ។
ហេតុនេះដើម្បីរក្សាសង្គមឲ្យមានរបៀបរៀបរយ ផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តដល់ប្រជារាស្ត្រ ចំពោះមនុស្សដែលបង្ករចលាចលរបៀបនេះ ត្រូវតែប្រទណ្ឌកម្មឲ្យធ្ងន់ធ្ងរជាទីបំផុត ពេលខ្លះរហូតត្រូវខ្ចីក្បាលមនុស្សមួយចំនួនផ្ដល់ជាមេរៀន ដែលគេហៅថា មិនឃើញក្ដាមឈូស មិនស្រក់ទឹកភ្នែក។ នេះគឺជាអត្ថន័យរបស់ល្បិច«សម្លាប់មាន់បំភ័យស្វា»។
ល្បិចខាងលើ នៅពេលអនុវត្តគេសង្គេតឃើញថា មានលក្ខណៈឃោឃៅ។ ប៉ុន្តែបើតាមការសង្កេតមើលក្នុងសង្គម ល្បិចនេះមានអ្នកយកមកអនុវត្តច្រើន ជាពិសេសក្នុងវិស័យនយោបាយ។ គ្រាន់តែពេលខ្លះយុទ្ធវិធីនេះ គេមិនបានសម្លាប់មនុស្សដូចសម្លាប់មាន់ទេ ប៉ុន្តែគេប្រើប្រព័ន្ធច្បាប់សម្រាប់ដាក់បន្ទុក ទៅលើជនសំខាន់ៗ ឬវិធីបង្ក្រាបជាក់ស្ដែងតែម្ដង ដើម្បីបំបាក់ស្មារតីអ្នកដែលដើរតាមចលនាអ្វីមួយ៕
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ ល្បិចទល់មេឃ, រៀបរៀងដោយ គីម ឃាង
មនុស្សជាទូទៅតែងតែដឹងថាសត្វស្វាគឺជាសត្វមួយប្រភេទដែលខ្លាចឈាម។ នៅពេលដែលគេចង់បង្ហាត់វា គឺគេត្រូវអាករមាន់នៅមុខវាដើម្បីបំភ័យវាមុននឹងចាប់ផ្ដើមបង្ហាត់វា។ នៅពេលដែលវាបានឃើញហើយមិនថាស្វានោះជាស្វាដែលរឹងរូសប៉ុណ្ណាឲ្យតែឮសម្លេងមាន់ស្រែក(កាក)ឈាមមាន់បាញ់វូ ស្វាឃើញហើយ ពិតជាទន់ខ្លួនជាក់ជាមិនខាន។
ចំពោះ«ល្បិចសម្លាប់មាន់បំភ័យស្វា»នេះ បើនិយាយពីយុទ្ធសាស្ត្រគេហៅថា សម្លាប់មួយបំភ័យមួយរយ។ ល្បិចនេះ គេប្រើក្នុងន័យគំរាមកំហែង នេះជាយុទ្ធវិធី ជាមធ្យោបាយគ្រប់គ្រងសមូហភាព។ ព្រោះថានៅពេលមានយោបល់ខ្វែងគ្នា ការងារត្រូវរាំងស្ទះដោយឧបស្គដើម្បីឈានទៅដល់ការឯកភាព ត្រូវអនុវត្តតាមច្បាប់ជាដាច់ខាត ត្រូវប្រើវិធីដាច់ខាតបំផុតដើម្បីដោះស្រាយ ដូចពាក្យមួយឃ្លានិយាយថា «បើមិនប្រើវិធីឃោឃៅម្ដេចនិងសម្ដែងឲ្យឃើញនូវចិត្តត្រាប្រណីរបស់ព្រះពោធិសត្វ»?
ចំពោះល្បិចមួយនេះគឺប្រើប្រាស់មានប្រសិទ្ធភាពបំផុត នៅក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានការសង្គមដែលច្របូកច្របល់ បង្ក្រាបកងទ័ពដែលមានវិន័យធូរលុង គឺត្រូវតែប្រើច្បាប់តឹងរឹង និងត្រូវតែប្រើទណ្ឌកម្មយ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់ជាដើម។
ឧទាហរណ៍ នៅសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រចិន ខុងជឺ ខណៈពេលលោកជារដ្ឋមន្ត្រីយុត្តិធម៌ក្នុងរាជវាំងបានសម្លាប់សាវចិនយីង មួយកាំបិត ហើយបានធ្វើឲ្យមន្ត្រីទាំងធំទាំងតូចបាក់ស្មារតី លែងហ៊ានបង្កភ្លៀង បង្កើតព្យុះ ហើយប្រជារាស្ត្ររស់នៅយ៉ាងសុខសាន្ត។ នេះហើយជាយុទ្ធវិធីបង្ក្រាបភាពចលាចល ជាល្បិចសម្លាប់មាន់បំភ័យស្វាដ៏អស្ចារ្យ។
យ៉ាងណាមិញ មនុស្សគឺជាភាវៈដែលអាថ៌កំបាំងណាស់ ហើយនៅពេលដែលសង្គមមួយកាន់តែជើនលឿន ភាពក្រឡិចក្រឡុចរបស់មនុស្សកាន់តែសំបូរណ៍បែប ម្នាក់ៗមានគំនិតរៀងៗខ្លួន មានផ្លូវដើរទីទៃពីគ្នា ប្រសិនបើមិនធ្វើការកំណត់ព្រំដែនឲ្យបានច្បាស់លាស់ទេ ប្រាកដជាបែងចែកមិនច្បាស់ នូវអ្វីដែលល្អ ត្រឹមត្រូវ និងអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវបាននោះទេ ហើយមនុស្សនិងកាន់តែអាក្រក់ឡើងៗ។
ហេតុនេះដើម្បីរក្សាសង្គមឲ្យមានរបៀបរៀបរយ ផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តដល់ប្រជារាស្ត្រ ចំពោះមនុស្សដែលបង្ករចលាចលរបៀបនេះ ត្រូវតែប្រទណ្ឌកម្មឲ្យធ្ងន់ធ្ងរជាទីបំផុត ពេលខ្លះរហូតត្រូវខ្ចីក្បាលមនុស្សមួយចំនួនផ្ដល់ជាមេរៀន ដែលគេហៅថា មិនឃើញក្ដាមឈូស មិនស្រក់ទឹកភ្នែក។ នេះគឺជាអត្ថន័យរបស់ល្បិច«សម្លាប់មាន់បំភ័យស្វា»។
ល្បិចខាងលើ នៅពេលអនុវត្តគេសង្គេតឃើញថា មានលក្ខណៈឃោឃៅ។ ប៉ុន្តែបើតាមការសង្កេតមើលក្នុងសង្គម ល្បិចនេះមានអ្នកយកមកអនុវត្តច្រើន ជាពិសេសក្នុងវិស័យនយោបាយ។ គ្រាន់តែពេលខ្លះយុទ្ធវិធីនេះ គេមិនបានសម្លាប់មនុស្សដូចសម្លាប់មាន់ទេ ប៉ុន្តែគេប្រើប្រព័ន្ធច្បាប់សម្រាប់ដាក់បន្ទុក ទៅលើជនសំខាន់ៗ ឬវិធីបង្ក្រាបជាក់ស្ដែងតែម្ដង ដើម្បីបំបាក់ស្មារតីអ្នកដែលដើរតាមចលនាអ្វីមួយ៕
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ ល្បិចទល់មេឃ, រៀបរៀងដោយ គីម ឃាង
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
