ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពាក្យ«សោ»មិនបានភ្ជាប់នូវព្យញ្ជនៈ «រ»នៅខាងចុងឡើយ។ នេះបើយោងតាមវចនានុក្រមសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
ហេតុតែមនុស្សទូទៅច្រឡំថា «សោ»មានព្យញ្ជនៈ «រ»នៅខាងចុង ដោយសារតែមានពាក្យមួយចំនួនដែលសរសេរអមដោយព្យញ្ជនៈ «រ» មានដូចជា៖ ទ្វារ, ការងារ, កកូរ, កករ, អង្គរ, សំណួរ, សង្សារ, អាសូរ, បង្វើរ, កង្ហារ, សង្ខារ, ដំណើរ, ជណ្តើរ,បង្អែរ, អគារ ជាដើម។
មានពាក្យមួយចំនួនទៀតដែលមិនមាន«រ» នៅខាងចុងបញ្ចប់នៃពាក្យ មានដូចជា៖ សំណើ, សំណ, ឃាតក, កង្ហា, ចង្វា, បង្ក, បង្គា។ល៕
ការមិនប្រើពាក្យដោយសរសេរព្យញ្ជនៈ «រ» នៅតួបញ្ចប់នៃពាក្យ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានកំណត់យ៉ាងច្បាស់លាស់ និងកែសម្រួលពាក្យទាំងនោះ ទៅតាមការបកស្រាយយ៉ាងល្អិតល្អន់បំផុត ដែលតម្រូវឱ្យសរសេរយ៉ាងដូច្នេះ៕
ហេតុតែមនុស្សទូទៅច្រឡំថា «សោ»មានព្យញ្ជនៈ «រ»នៅខាងចុង ដោយសារតែមានពាក្យមួយចំនួនដែលសរសេរអមដោយព្យញ្ជនៈ «រ» មានដូចជា៖ ទ្វារ, ការងារ, កកូរ, កករ, អង្គរ, សំណួរ, សង្សារ, អាសូរ, បង្វើរ, កង្ហារ, សង្ខារ, ដំណើរ, ជណ្តើរ,បង្អែរ, អគារ ជាដើម។
មានពាក្យមួយចំនួនទៀតដែលមិនមាន«រ» នៅខាងចុងបញ្ចប់នៃពាក្យ មានដូចជា៖ សំណើ, សំណ, ឃាតក, កង្ហា, ចង្វា, បង្ក, បង្គា។ល៕
ការមិនប្រើពាក្យដោយសរសេរព្យញ្ជនៈ «រ» នៅតួបញ្ចប់នៃពាក្យ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានកំណត់យ៉ាងច្បាស់លាស់ និងកែសម្រួលពាក្យទាំងនោះ ទៅតាមការបកស្រាយយ៉ាងល្អិតល្អន់បំផុត ដែលតម្រូវឱ្យសរសេរយ៉ាងដូច្នេះ៕
Tag:
ពន្យល់ពាក្យ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
