ស្គរដៃរបស់អ្នកភូមិរហាលកំពុងខ្វះទីផ្សារ

ជាតិ

បទសម្ភាសន៍

ស្គរដៃរបស់អ្នកភូមិរហាលកំពុងខ្វះទីផ្សារ

15, Jul 2018 , 6:59 pm

រូបភាព

ដោយ: អុីសា រ៉ហានី (Isa Rohany)

សៀមរាប៖ ស្គរដៃ ជាឧបករណ៍ភ្លេងមួយបែបរបស់ខ្មែរ ដែលអាចប្រគំក្នុងហ្វូងតន្ដ្រីមួយចំនួន មានភ្លេងការ មហោរី ឆៃយ៉ាំ ។ល។ នៅខេត្តសៀមរាប ស្គរដៃមានដាក់លក់ជាហូរហែរនៅតាមទីផ្សារ ពិសេសនៅតាមប្រាសាទនានា ហើយភ្ញៀវទេសចរចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងចំពោះឧបករណ៍មួយនេះ ព្រោះវាស្រាល និងអាចដាក់តាមខ្លួន ដែលភាគច្រើនពួកគេបានទិញសម្រាប់ជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ផងក៏មាន។

តើគេមានចាប់អារម្មណ៍ចំពោះវត្តមានស្គរដៃតូចៗ ដែលអ្នកលក់ស្ពាយលក់នៅតាមប្រាសាទក្នុងខេត្តសៀមរាបដែរឬទេ? តើឧបករណ៍ទាំងនោះគេយកមកពីទីណា? ប្រហែលមានមនុស្សមិនច្រើនទេដែលដឹងពីប្រភពស្គរដៃទាំងនេះ។ ភូមិរហាល ដែលមានភូមិសាស្ដ្រនៅប៉ែកខាងជើងស្រះស្រង់ និងប្រាសាទបន្ទាយក្ដី មួយផ្នែកធំនៃអ្នកភូមិនេះ មានជំនាញធ្វើស្គរដៃ។

លោក ញឹម សីហា ជាអ្នកធ្វើស្គរមួយរូបនៅភូមិរហាល បានចាប់មុខរបរនេះប្រមាណ៥ឆ្នាំមកហើយ។ លោកថា មុខរបរនេះបានជួយសម្រាលបន្ទុកគ្រួសារលោកបានច្រើន ហើយវាជារបរប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់គ្រួសារលោក និងប្រើទុនតិច។ ត្បិតស្គរដៃ មានរាងតូច ស្រាល និងរលោងក៏ពិតមែន តែមិនប្រាកដថា របរនេះងាយស្រួលនោះឡើយ។ លោក សីហា លើកឡើងថា របរធ្វើស្គរដៃ ជារបរដែលនឿយបំផុត ហើយត្រូវប្រើពេលយូរទើបអាចផលិតស្គរមួយដែលមានរូបរាងពេញលេញ និងឮសំឡេងល្អ។

ឈើដែលអាចយកមកធ្វើស្គរដៃបាន ជាប្រភេទឈើស្រាល មានឈើត្រសេក អាកាស្យា ឈ្លីក ត្នោត និងខ្នុរជាដើម។

របរធ្វើស្គរដៃ បានជួយអ្នកភូមិរហាលជាច្រើនមានចំណូលប្រចាំថ្ងៃ។ រយៈពេលកន្លងមក របរនេះហាក់កាប់កបច្រើន ពេលខ្លះជាងមិនអាចធ្វើគ្រប់តាមការបញ្ជាទិញពីឈ្មួញក៏មាន។ ប៉ុន្តែមួយរយៈចុងក្រោយនៅឆ្នាំ២០១៨នេះ អ្នកប្រកបរបរនេះបានត្អួញត្អែរ ដោយខ្លះចង់បោះបង់របរប្រចាំគ្រួសារនេះក៏មាន ដោយសារកង្វះទីផ្សារ ហើយមិនសូវមានអ្នកទិញដូចមុន។

តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះ ទើបធ្វើឱ្យរបរធ្វើស្គររបស់អ្នកភូមិរហាលគ្មានទីផ្សារដូចពេលមុន? សូមស្ដាប់បទសម្ភាសរវាងអ្នកសារព័ត៌មានថ្មីៗ និងលោក ញឹម សីហា ជាងធ្វើស្គរដៃមួយរូបនៅភូមិរហាល សង្កាត់នគរធំ ក្រុងសៀមរាប ដូចតទៅ