ពីនេះ ពីនោះ
បរិវារស័ព្ទ «ជាតិជៅ, ឆ្អិនឆ្អៅ, ឈ្ងុយឈ្ងប់» សម្រាប់ប្រើខុសគ្នាបែបណា?
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
បរិវារស័ព្ទ ឬគន្លាស់កាត់«ជាតិជៅ»,«ឆ្អិនឆ្អៅ» និង«ឈ្ងុយឈ្ងប់» មានពាក្យពីរផ្សេងៗគ្នា ដែលផ្សំចូលគ្នា សម្រាប់បង្កើតបានជាន័យតែមួយ។ 
ក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរបានកំណត់ពាក្យទាំងនេះ ក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរពាក្យថ្មី ដោយពន្យល់ដូចខាងក្រោម៖
ក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរបានកំណត់ពាក្យទាំងនេះ ក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរពាក្យថ្មី ដោយពន្យល់ដូចខាងក្រោម៖
«ជាតិជៅ» មកពីពាក្យ ជាតិ បូកនឹងជៅ ដែលមានន័យថា រសជាតិសំខាន់ដែលមានប្រចាំក្នុងអាហារ ក្នុងគ្រឿងបរិភោគគ្រប់ប្រភេទ ឬក្នុងការតម្រេក។ ជាទូទៅ គេប្រើពាក្យ «ជាតិជៅ» ជាមួយម្ហូបអាហារ។ ឧទាហរណ៍៖ សម្លនេះមានជាតិជៅណាស់។ អ្នកប្រាជ្ញបុរាណ ប្រើពាក្យ«ជៅ»ប្រដូចនឹងរសជាតិពិសេសជាងគេក្នុងលោក។ ពោលពាក្យ«ជៅ»គេប្រើវាក្នុងន័យថា ជៅនៅកៀនភ្លាត គឺជាតិនៅកៀនភ្លៅ។
ចំពោះពាក្យ«ឆ្អិនឆ្អៅ»ក៏ជាពាក្យពីរបូកចូលគ្នាដែរ ដែលមានន័យថា ពុំមែនឆៅ គឺឆ្អិនពុំមែនឆៅ ពោលគឺ ឆ្អិនមែនទែន។ ចំណែកពាក្យ ឈ្ងុយ បូកនឹង ឈ្ងប់ បង្កើតបានជា «ឈ្ងុយឈ្ងប់» មានន័យថា ផ្ទៀងផ្ទាត់,ស្វិតស្វាញ,ពិនិត្យពិច័យ។ គេប្រើពាក្យនេះ សំដៅលើបុគ្គលដែលធ្វើការឈ្ងុយឈ្ងប់ គឺបុគ្គលដែលខំធ្វើការដោយពិនិត្យពិច័យ។
បរិវារស័ព្ទជាច្រើនទៀតដែលខ្មែរយើងឧស្សាហ៍យកមកប្រើ នោះមានដូចជាពាក្យ វង្វេងវង្វាន់,កាក់កប,វៀចវេរ, វត្តវ៉ា, យឺតយ៉ាវ,យឺតយូរ,យឺនយូរ, គន់គូរ,គ្នីគ្នា, គ្រាំគ្រា,ក្រៀមក្រំ,ក្រៀមក្រោះ,ឌឺដង,ក្មេងក្មាង,ក្រីក្រ ជាដើម៕
Tag:
ពន្យល់ពាក្យ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
