អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
ធម្មជាតិបង្កើតលក្ខណៈសត្វនីមួយៗឡើងជាមួយនឹងរបៀបរស់នៅផ្សេងៗ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ទាំងនៅលើដី ក្នុងទឹក ឬនៅក្នុងអាកាស។ ក្នុងនោះមានសត្វមួយដែលមានលក្ខណៈពិសេសរបស់ខ្លួនក្នុងការអត់ទ្រាំទឹកបានយូរ នៅក្នុងទីវាលលំហក្តៅខ្លាំង ពិបាកក្នុងការរស់នៅ។
វាក៏ជាសត្វដែលជាប្រយោជន៍មួយប្រភេទដែលមនុស្សប្រើប្រាស់ជាកម្លាំងក្នុងការដឹកជញ្ជូនអស់ពេលជារាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ដោយឆ្លងកាត់វាលលំហខ្សាច់រាប់ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រ ពីទ្វីបមួយទៅកាន់ទ្វីបមួយទៀត។ គេហៅវាថា«អូដ្ឋ»ជាមួយនឹងរូបរាងដែលងាយស្រួលចំណាំរបស់វាគឺបូកខ្ពស់ៗលេចចេញពីខាងលើខ្នង។ វាមិនមែនចម្លែកនោះទេដែលថាវាអាចអត់ទ្រាំជាមួយនឹងភាពខ្សត់នៃទឹកបានយូរ ប៉ុន្តែសំណួរគឺនៅត្រង់ថា ហេតុអ្វីបានជាសត្វមួយនេះអត់រស់នៅដោយអត់ទឹកបានយូរម្លេះ?
តាមពិតទៅ បូករបស់សត្វអូដ្ឋគឺជាកន្លែងដែលសត្វមួយនេះស្តុកទុកអាហារដែលខ្លួនប្រាណប្រើប្រាស់ជាថាមពលក្នុងទម្រង់ជាមូលេគុលខ្លាញ់។ ស្រដៀងគ្នាជាមួយនឹងក្បាលពោះរបស់មនុស្សដែរ។ អាហារ និងសារធាតុទឹកត្រូវបានចម្រាញ់ទុកនៅក្នុងសារីរាង្គបូករបស់វា។ គេហទំព័រ How Stuff Works បានធ្វើការបង្ហាញថា បូករបស់សត្វអូដ្ឋនិងមានលក្ខណៈកាន់តែតូចទៅៗនៅពេលដែលវាប្រើប្រាស់ថាមពលកាន់តែច្រើន។
ប៉ុន្តែក្នុងកាលៈទេសៈដែលសត្វអូដ្ឋមានអាហារគ្រប់គ្រាន់ បូកនេះនឹងអាចដុះធំឡើងវិញក្នុងរយៈពេលដែល២ទៅ៣ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ នៅរដូវរៀងត្រជាក់បន្តិចនៃវាលលំហខ្សាច់ សត្វអូដ្ឋខ្លះត្រូវបានគេរកឃើញថាអាចរស់នៅរហូតទៅដល់៦ទៅ៧ខែដោយមិនផឹកទឹកសោះ។ តែទោះបីជាយ៉ាងនេះមែន អូដ្ឋមួយចំនួនក៏ត្រូវការស៊ីរុក្ខជាតិដែលដុះនៅតាមវាលលំហខ្សាច់ដូចជាពពួកដើមដំបងយក្សព្រោះវាសម្បូរសារធាតុទឹកច្រើន ។
មួយវិញទៀត ជីវសាស្ត្រខ្លួនប្រាណរបស់សត្វអូដ្ឋមានលក្ខណៈពិសេសជាងខ្លួនប្រាណរបស់ថនិកសត្វដទៃ។ សត្វអូដ្ឋអាចផ្លាស់ប្តូរសីតុណ្ហភាពក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់ខ្លួនឲ្យបានខុសគ្នាខ្លាំងក្នុងពេលតែមួយ។ សត្វមួយនេះអាចមានសីតុណ្ហភាពក្នុងខ្លួនពី៣៣អង្សាសេរហូតទៅដល់៤០អង្សាសេ។ អូដ្ឋក៏អាចរក្សាសីតុណ្ហភាពខួរក្បាលឲ្យនៅទាបល្អ ទោះបីជាផ្នែកនៃរាង្គកាយផ្សេងៗមានលក្ខណៈក្តៅខ្លាំងក៏ដោយ ក្នុងការការពារខួរក្បាលពីការរលាក។ សម្រាប់មនុស្ស ការបាត់បង់ជាតិទឹកត្រឹមតែ១៥ភាគរយនៃជាតិទឹកសរុបក្នុងខ្លួនប្រាណអាចធ្វើឲ្យអ្នកគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតបាន។ តែសម្រាប់សត្វអូដ្ឋវិញ តួរលេខនេះអាចធ្លាក់រហូតទៅដល់៤០ភាគរយ។
បើនិយាយពីឈាមវិញ សត្វអូដ្ឋមានកោសិកាឈាមក្រហមរាងពងក្រពើ ឬអេលីបសូអីត ខុសពីមនុស្សដែលមានរង្វង់បែបសំប៉ែត។ បែបនេះអាចធ្វើឲ្យឈាមសត្វអូដ្ឋអាចហូរទៅស្រួលបានទោះបីជាខ្វះជាតិទឹកក៏ដោយ។ សត្វអូដ្ឋក៏មានប្រដាប់រំលាយអាហារពិសេសផងដែរ។ ពោះវៀនរបស់សត្វអូដ្ឋចម្រាញ់ជាតិទឹកខ្លាំងចេញពីអាហារដែលវាបានស៊ី ហើយលាមករបស់វាមិនសូវជាមានសំណើមច្រើននោះឡើយ។ វាក៏ជាសត្វដែលបញ្ចេញទឹកនោមតិចជាងថនិកសត្វផ្សេងៗទៀតដែរ។
អូដ្ឋតែងបែរមុខទៅរកថ្ងៃក្តៅនៅពេលសម្រាកក្នុងការការពារខ្លួនប្រាណទាំងមូលពីកម្តៅព្រះអាទិត្យ ជាមួយពេលតែមួយ សត្វមួយនេះក៏មិនសូវជាបែកញើសច្រើនប៉ុន្មាននោះដែរ។ នៅពេលដល់ប្រភពទឹក សត្វអូដ្ឋអាចផឹកទឹកបានរហូតទៅដល់១១៣លីត្រក្នុងពេល១៣នាទី។ ទាំងអស់នៅហើយដែលធ្វើឲ្យសត្វវាលខ្សាច់មួយនេះអាចរស់នៅកន្លែងដែលលំបាកខ្លាំងបានយូរ និងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សស្រាវជ្រាវ រុករក និងកសាងអាណាចក្ររបស់ខ្លួននៅលើទឹកដីទាំងនោះតាំងពីរាប់ពាន់ឆ្នាំមុន៕
វាក៏ជាសត្វដែលជាប្រយោជន៍មួយប្រភេទដែលមនុស្សប្រើប្រាស់ជាកម្លាំងក្នុងការដឹកជញ្ជូនអស់ពេលជារាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ដោយឆ្លងកាត់វាលលំហខ្សាច់រាប់ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រ ពីទ្វីបមួយទៅកាន់ទ្វីបមួយទៀត។ គេហៅវាថា«អូដ្ឋ»ជាមួយនឹងរូបរាងដែលងាយស្រួលចំណាំរបស់វាគឺបូកខ្ពស់ៗលេចចេញពីខាងលើខ្នង។ វាមិនមែនចម្លែកនោះទេដែលថាវាអាចអត់ទ្រាំជាមួយនឹងភាពខ្សត់នៃទឹកបានយូរ ប៉ុន្តែសំណួរគឺនៅត្រង់ថា ហេតុអ្វីបានជាសត្វមួយនេះអត់រស់នៅដោយអត់ទឹកបានយូរម្លេះ?
តាមពិតទៅ បូករបស់សត្វអូដ្ឋគឺជាកន្លែងដែលសត្វមួយនេះស្តុកទុកអាហារដែលខ្លួនប្រាណប្រើប្រាស់ជាថាមពលក្នុងទម្រង់ជាមូលេគុលខ្លាញ់។ ស្រដៀងគ្នាជាមួយនឹងក្បាលពោះរបស់មនុស្សដែរ។ អាហារ និងសារធាតុទឹកត្រូវបានចម្រាញ់ទុកនៅក្នុងសារីរាង្គបូករបស់វា។ គេហទំព័រ How Stuff Works បានធ្វើការបង្ហាញថា បូករបស់សត្វអូដ្ឋនិងមានលក្ខណៈកាន់តែតូចទៅៗនៅពេលដែលវាប្រើប្រាស់ថាមពលកាន់តែច្រើន។
ប៉ុន្តែក្នុងកាលៈទេសៈដែលសត្វអូដ្ឋមានអាហារគ្រប់គ្រាន់ បូកនេះនឹងអាចដុះធំឡើងវិញក្នុងរយៈពេលដែល២ទៅ៣ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ នៅរដូវរៀងត្រជាក់បន្តិចនៃវាលលំហខ្សាច់ សត្វអូដ្ឋខ្លះត្រូវបានគេរកឃើញថាអាចរស់នៅរហូតទៅដល់៦ទៅ៧ខែដោយមិនផឹកទឹកសោះ។ តែទោះបីជាយ៉ាងនេះមែន អូដ្ឋមួយចំនួនក៏ត្រូវការស៊ីរុក្ខជាតិដែលដុះនៅតាមវាលលំហខ្សាច់ដូចជាពពួកដើមដំបងយក្សព្រោះវាសម្បូរសារធាតុទឹកច្រើន ។
មួយវិញទៀត ជីវសាស្ត្រខ្លួនប្រាណរបស់សត្វអូដ្ឋមានលក្ខណៈពិសេសជាងខ្លួនប្រាណរបស់ថនិកសត្វដទៃ។ សត្វអូដ្ឋអាចផ្លាស់ប្តូរសីតុណ្ហភាពក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់ខ្លួនឲ្យបានខុសគ្នាខ្លាំងក្នុងពេលតែមួយ។ សត្វមួយនេះអាចមានសីតុណ្ហភាពក្នុងខ្លួនពី៣៣អង្សាសេរហូតទៅដល់៤០អង្សាសេ។ អូដ្ឋក៏អាចរក្សាសីតុណ្ហភាពខួរក្បាលឲ្យនៅទាបល្អ ទោះបីជាផ្នែកនៃរាង្គកាយផ្សេងៗមានលក្ខណៈក្តៅខ្លាំងក៏ដោយ ក្នុងការការពារខួរក្បាលពីការរលាក។ សម្រាប់មនុស្ស ការបាត់បង់ជាតិទឹកត្រឹមតែ១៥ភាគរយនៃជាតិទឹកសរុបក្នុងខ្លួនប្រាណអាចធ្វើឲ្យអ្នកគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតបាន។ តែសម្រាប់សត្វអូដ្ឋវិញ តួរលេខនេះអាចធ្លាក់រហូតទៅដល់៤០ភាគរយ។
បើនិយាយពីឈាមវិញ សត្វអូដ្ឋមានកោសិកាឈាមក្រហមរាងពងក្រពើ ឬអេលីបសូអីត ខុសពីមនុស្សដែលមានរង្វង់បែបសំប៉ែត។ បែបនេះអាចធ្វើឲ្យឈាមសត្វអូដ្ឋអាចហូរទៅស្រួលបានទោះបីជាខ្វះជាតិទឹកក៏ដោយ។ សត្វអូដ្ឋក៏មានប្រដាប់រំលាយអាហារពិសេសផងដែរ។ ពោះវៀនរបស់សត្វអូដ្ឋចម្រាញ់ជាតិទឹកខ្លាំងចេញពីអាហារដែលវាបានស៊ី ហើយលាមករបស់វាមិនសូវជាមានសំណើមច្រើននោះឡើយ។ វាក៏ជាសត្វដែលបញ្ចេញទឹកនោមតិចជាងថនិកសត្វផ្សេងៗទៀតដែរ។
អូដ្ឋតែងបែរមុខទៅរកថ្ងៃក្តៅនៅពេលសម្រាកក្នុងការការពារខ្លួនប្រាណទាំងមូលពីកម្តៅព្រះអាទិត្យ ជាមួយពេលតែមួយ សត្វមួយនេះក៏មិនសូវជាបែកញើសច្រើនប៉ុន្មាននោះដែរ។ នៅពេលដល់ប្រភពទឹក សត្វអូដ្ឋអាចផឹកទឹកបានរហូតទៅដល់១១៣លីត្រក្នុងពេល១៣នាទី។ ទាំងអស់នៅហើយដែលធ្វើឲ្យសត្វវាលខ្សាច់មួយនេះអាចរស់នៅកន្លែងដែលលំបាកខ្លាំងបានយូរ និងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សស្រាវជ្រាវ រុករក និងកសាងអាណាចក្ររបស់ខ្លួននៅលើទឹកដីទាំងនោះតាំងពីរាប់ពាន់ឆ្នាំមុន៕
Tag:
អូដ្ឋ
ចំណេះដឹងទូទៅ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
