COVID-19
ជាតិ
សុខភាព
កូវីដ-១៩៖ សូមស្តាប់រដ្ឋាភិបាល បើមិនចង់និយាយពាក្យ ស្តាយក្រោយ! សម្តេចនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ស្ថិតក្នុងសន្និសីទកាសែត នៅវិមានសន្តិភាព កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២០ ស្តីពីស្ថានភាពជំងឺកូវីដ-១៩។ ក្នុងសន្និសីទកាសែតនាពេលនោះ សម្តេចនាយករដ្ឋមន្រ្តី បានលើកដៃសំពះសុំអង្វរទៅប្រជាជន ឲ្យស្តាប់តាមការណែនាំរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល ក្នុងការការពារខ្លួនពីជំងឺកូវីដ-១៩។
× គេគួរតែនៅចាំបាន ព័ត៌មានស្តីពីកុមារពិការជនជាតិចិនម្នាក់ដែលបានស្លាប់ ដោយសារតែឪពុករបស់គេ ដែលជាអ្នកថែទាំ បានឆ្លងមេរោគកូរ៉ូណាប្រភេទថ្មី ហើយត្រូវបានដាក់ឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក ជាហេតុធ្វើឱ្យកុមារនោះគ្មានអ្នកថែទាំ។ តើគួរឱ្យសង្វេគយ៉ាងណា នៅពេលដែលគេឃើញរូបភាពនៃទីក្រុងនានានៅបរទេស ប្រែស្ងាត់ជ្រងំ ដោយសារតែរដ្ឋាភិបាលប្រកាសបិទទីក្រុង ដើម្បីកាត់បន្ថយចរាចរណ៍?
នៅក្នុងប្រទេសជឿនលឿនជាច្រើន គេសឹងតែឈប់និយាយអំពីចំនួនមនុស្សស្លាប់ទៅហើយ ដោយសារតែចំនួនកើនឡើងច្រើនពេក។ នៅកម្ពុជាយើង ពួកចាំតែភ័យស្លន់ស្លោ និងចែករំលែកវីដេអូនៃឡានសង្គ្រោះបន្ទាន់ទៅដឹកអ្នកជំងឺ និងយកវត្ថុសំណាកនៅតាមទីតាំងសង្ស័យ។ យើងត្រូវធ្វើលើសពីនេះ។ ត្រូវស្តាប់តាមការណែនាំរបស់រដ្ឋាភិបាល ត្រូវស្តាប់ការណែនាំរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល បើយើងមិនចង់ធ្លាក់ចូលស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃគ្រោះថ្នាក់នោះទេ។
អ្វីដែលយើងបារម្ភ ដែលយើងខ្លាច វាបានមកដល់ហើយ។ តែវាមិនទាន់ហួសពេលក្នុងការរារាំងស្ថានភាពមិនឱ្យធ្លាក់ទៅក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរនោះឡើយ។ នៅពេលនេះ អ្នកណាៗក៏កាន់ទូរសព្ទ និងទន្ទឹងដំណឹងអំពីការវិវត្តនៃស្ថានភាពឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ដែរ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលពលរដ្ឋត្រូវធ្វើដោយម៉ត់ចត់នោះ គឺមិនត្រឹមតែការតាមដានព័ត៌មានឡើយ។ គឺត្រូវចូលរួមអនុវត្តតាមសេចក្តីប្រកាសរបស់រដ្ឋាភិបាល និងក្រសួងសុខាភិបាល៖ អនុវត្តស្តង់ដារសុវត្ថិភាពសុខាភិបាល៖ រក្សាគម្លាត លាងដៃញឹកញាប់ ពាក់ម៉ាស់ពេលចេញក្រៅ ជាពិសេស បើគ្មានកិច្ចការចាំបាច់ គឺមិនត្រូវចេញពីផ្ទះ ព្រមទាំងថែរក្សា គ្រប់គ្រងកូនចៅឱ្យបានម៉ឺងម៉ាត់ទៀតផង។
តើយើងនៅនឹកឃើញអារម្មណ៍របស់ពួកយើងកាលពីដើមឆ្នាំដែរឬទេ នៅពេលយើងរកឃើញករណីនាំចូលជំងឺកូវីដ-១៩ដំបូងនៅក្រុងព្រះសីហនុ លើករណីជនជាតិចិន? បន្ទាប់មកនៅខេត្តសៀមរាបដែលជាករណីដំបូងលើជនរួមជាតិខ្មែរ (ដែលជាករណីឆ្លងនាំចូលពីជនជាតិជប៉ុន)? និងការរកឃើញករណីនាំចូលជាបន្ទបន្ទាប់ជាច្រើនខែមកទៀត? តើម្នាក់ៗភ័យយ៉ាងណា? ស្វែងរកទិញម៉ាស់ និងដណ្តើមគ្នាទិញជែលលាងដៃយ៉ាងណា? ម្នាក់ៗផ្អើលតែក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្ទុះជំងឺដំបូងប៉ុណ្ណោះ។ ម្នាក់ៗចង់ដឹងតែអំពីអត្តសញ្ញាណអ្នកផ្ទុកជំងឺកូវីដ និងចំនួនអ្នកជំងឺកូវីដថ្មីតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែពួកយើងមិនផ្តល់តម្លៃដល់សារអប់រំ និងការទទូចរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលដែលត្រូវបានសរសេរនៅខាងចុងនៃសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលឡើយ។
យើងពុំចាំបាច់សួររកខុសត្រូវចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងព្រឹត្តិការណ៍២៨វិច្ឆិកានោះទេ ដោយទុកភារៈនេះឱ្យក្រុមគ្រូពេទ្យទៅចុះ! យើងត្រូវងាកមកមើលខ្លួនយើងវិញ។ យើងត្រូវដូរឥរិយាបថឱ្យខាងតែបាន ដោយត្រឡប់មកអនុវត្តតាមការអំពាវនាវរបស់រដ្ឋាភិបាល និងក្រសួងសុខាភិបាល។ យើងនៅទីនេះ គឺយើងជាប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ៗ ទាំងជាពលរដ្ឋធម្មតា អាជីវករ ពាណិជ្ជករ សិស្ស និស្សិត បុគ្គលិក និយោជិត និយោជក ។ល។ យើងនៅទីនេះ ក៏ជាអាជ្ញាធរដែនដីដែរ ដែលអាចប្រើប្រាស់វិសាលភាពអំណាច ដើម្បីសេចក្តីសុខ សុវត្ថិភាពពលរដ្ឋតាមមូលដ្ឋាន។ សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានប្រកាសផ្តល់អំណាចដល់អភិបាលរាជធានី-ខេត្ត និងរដ្ឋមន្ត្រីតាមវិស័យនានាផង អាចប្រើសិទ្ធិសម្រេចទៅតាមសេចក្តីយល់ឃើញរបស់ខ្លួន ក្នុងក្របខណ្ឌនៃការទប់ស្កាត់ការរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ក្នុងសហគមន៍នេះ។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា កំពុងធ្វើការងារ២ក្នុងពេលតែមួយ។ ការងារទីមួយចំពោះមុខ គឺការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ប្រជាជនដើម្បីបញ្ចៀសភាពស្លន់ស្លោ និងចលាចលក្នុងសង្គម ហើយខិតខំធ្វើការងារទីពីរពីខាងក្រោយ គឺការគិតគូរត្រៀមលក្ខណៈ និងត្រៀមសេណារីយ៉ូ ក្នុងក្របខណ្ឌនៃការដឹកនាំប្រទេសចំពោះមុខវិបត្តិ។ វិធានការជាច្រើនត្រូវបានអនុវត្ត និងត្រៀមរួចហើយដែរ។ ម៉ាស់ចំនួន៣លានត្រូវបានចែកដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រ។ ថវិការក៏ត្រូវបានចែកដល់អ្នកខ្វះខាត ជាពិសេសគ្រួសារដែលមានសមាជិកធ្វើចត្តាឡីស័ក។ សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានប្រកាសត្រៀមថវិកាពី៨០០លានដុល្លារ ដល់២០០០លានដុល្លារ, បម្រុងសាលារៀន និងសណ្ឋាគារ នៅតាមមូលដ្ឋានដើម្បីដាក់អ្នកជំងឺកូវីដ។ល។
សរុបមកវិញ យើងមិនត្រូវគ្រាន់តែភ័យទេ គឺយើងត្រូវចូលរួមគ្រប់គ្នា។ កុំភ្លេចថា សហគមន៍នេះ មានខ្លួនយើង មានសមាជិកគ្រួសារយើង មានមិត្តភក្តិយើង មានមនុស្សជាទីគោរពស្រឡាញ់របស់យើង។ ចុះបើមេរោគកូរ៉ូណាដែលយើងមើលមិនឃើញ តែអាចសម្លាប់មនុស្សបាន ហើយកំពុងឆ្លងក្នុងសហគមន៍យើង ដោយសារតែយើងមិនបានជួយទប់ស្កាត់ តើយើងនឹងត្រូវនិយាយពាក្យសោកស្តាយ និងវិប្បដិសារី ប៉ុន្មានដង?
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com