តាម​ការពន្យល់​ក្នុង​វចនានុក្រម​សម្តេច ព្រះសង្ឃ​រាជ ជួន ណាត កិរិយាសព្ទ «បន្តឹង» មានន័យថា ធ្វើឲ្យតឹង, ទាញឲ្យតឹង, តឿនតឹងរ៉ឹងរឿយៗ។ គេបន្តឹងខ្លាំងណាស់, សុំកុំបន្តឹងខ្លាំងពេក ។

 

ជានាមសព្ទ បន្តឹង​ សំដៅលើ​នេសាទុបករណមួយប្រភេទ ចងឆ្វាក់ប្រទាក់ខ្សែជាក្រឡាមានដងមានមាត់មានក្រវិលរូត សម្រាប់ដាក់ឲ្យជាប់សត្វចតុប្បាទតូចៗឬបក្សីចំពួកខ្លះ។ បន្តឹងទន្សាយ, ទន្សាយជាប់បន្តឹង, បន្តឹងក្រួចអ៊ឺត ។

 

រីឯ «បណ្ដឹង» ឯណោះវិញ មានន័យថា ពាក្យប្ដឹង, សេចក្ដីដែលប្ដឹង។ មានបណ្ដឹងអំពី . . . គឺមានពាក្យឬសំបុត្រប្ដឹងអំពី . . . ។ ដើមបណ្ដឹង អ្នកប្ដឹងមុន ៕