អន្តរជាតិ
ជនភៀសខ្លួននៅអាល់ហ្សេរី យកសំណល់ប្លាស្ទិកនៅវាលខ្សាច់សាហារ៉ាទៅច្នៃជាសម្ភារប្រើប្រាស់ ដបប្លាស្ទិក ត្រូវបានយកមកសាងសង់ផ្ទះ។ រូបភាព៖ UNHCR
× ថ្មីៗនេះ សំណល់ប្លាស្ទិកបានកើនឡើងច្រើននៅតំបន់វាលខ្សាច់សាហារ៉ា។ សំណល់មួយផ្នែកធំត្រូវបានបង្កើតដោយក្រុមជនភៀសខ្លួន ដែលតាំងជំរំនៅតាមព្រំដែនភាគខាងលិចអាល់ហ្សេរី និងស្ថិតនៅកណ្តាលវាលខ្សាច់សាហារ៉ាតែម្តង។ យ៉ាងណាមិញ ក្រុមជនភៀសខ្លួននេះ ក៏បានរួមគ្នាកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកនៅវាលខ្សាច់សាហារ៉ាទៅជាគ្រឿងសង្ហារឹម និងសម្ភារជាច្រើនមុខទៀតដែលពួកគេអាចប្រើប្រាស់បាន។
នៅកណ្តាលវាលខ្សាច់សាហារ៉ា ព្រំដែនភាគខាងលិចអាល់ហ្សីរីគឺមានជំរំជនភៀសខ្លួនមួយហៅថាសារ៉ាវី (Sahrawi)។ ទីនោះមានជនភៀសខ្លួនរាប់ម៉ឺននាក់រស់នៅ និងបានពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើជំនួយមនុស្សធម៌តាំងពីទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ ចំណីអាហារ និងសម្ភារប្រើប្រាស់ចាំបាច់ ផ្សេងៗទៀត។ ដោយឡែកសំណល់ប្លាស្ទិកជាច្រើនត្រូវបានកើនឡើងនៅតំបន់វាលខ្សាច់នោះ ដែលមួយផ្នែកធំបានចេញពីការប្រើប្រាស់របស់ជនភៀសខ្លួននេះឯង។ ដើម្បីកាត់បន្ថយសំណល់ប្លាស្ទិក ថ្មីៗនេះពួកគេបានចូលរួមកែច្នៃសម្រាមទាំងនោះទៅជាគ្រឿងសង្ហារឹម និងសម្ភារផ្សេងៗដែលអាចប្រើប្រាស់បាន។
មជ្ឈមណ្ឌលកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកនៅអាល់ហ្សេរី ត្រូវបានធ្វើឡើងក្រោមគំនិតផ្ដួចផ្ដើមរបស់អង្គការ Precious Plastic ជាអង្គការលើកកម្ពស់ការកែច្នៃប្លាស្ទិកដែលបង្កើតឡើងដោយជនជាតិហូឡង់។ មជ្ឈមណ្ឌលកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកនេះ ធ្វើឡើងដើម្បីជួយដោះស្រាយបញ្ហាកាកសំណល់នៅជំរំជនភៀសខ្លួន និងជួយបង្កើតការងារសម្រាប់ពួកគេ។ មនុស្សជាច្រើននៅជំរំដែលមិនមានការងារធ្វើ។ ដូចនេះការបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកក៏បានជួយឱ្យមានសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្លះៗផងដែរ។
ដំណើរការនៃការកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកត្រូវបានប្រព្រឹត្តទៅតាមដំណាក់កាល។ ដំបូងវាមានម៉ាស៊ីនសម្រាប់កិនបំបែកប្លាស្ទិកជាបំណែកតូចៗ ក្រោយមកបំណែកប្លាស្ទិកត្រូវចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនមួយទៀតដើម្បីលាងសម្អាត និងសម្ងួត។ បន្ទាប់មកគេត្រូវរំលាយប្លាស្ទិក ដើម្បីធ្វើជាសម្ភារដែលមានរូបរាងថ្មី ឬធ្វើជាបន្ទះក្ដារសម្រាប់ធ្វើគ្រឿងសង្ហារឹម។
ក្រុមជនភៀសខ្លួនបានចាប់ផ្តើមដំណើការការកៃច្នៃរួចមកហើយ ដោយទទួលបានសមិទ្ធផលដូចជាផលិតបានសម្ភារដែលពួកគេត្រូវការ និងតុរៀន កៅអី ឈុតតុសម្រាប់ផឹកតែជាដើម។ អង្គការសហប្រជាជាតិ គឺជាអ្នកផ្តល់លុយឱ្យក្រុមជនភៀសខ្លួនដែលធ្វើការនៅមជ្ឈមណ្ឌលកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកសម្រាប់ឆ្នាំដំបូងនៃដំណើរការ។ បន្ទាប់មកជនភៀសខ្លួននឹងទទួលបានសិទ្ធជាម្ចាស់មួយផ្នែកនៃកន្លែងនោះ។ ចំណែកផលិតផលដំបូងដែលផលិតបាននឹងត្រូវលក់ទៅឱ្យអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលដែលគាំទ្រហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដូចជាសាលារៀននៅជំរំ និងមានបំណងទិញគ្រឿងសង្ហារឹម។
គួរបញ្ជាក់ថា ជនភៀសខ្លួនសារ៉ាវី (Sahrawi) ដែលស្ថិតនៅជំរំតាមព្រំដែនភាគខាងលិចអាល់ហ្សេរី គឺជាអ្នករត់ភៀសខ្លួនពីកងទ័ពម៉ារ៉ុកតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០មកម្លេះ។ គម្រោងនេះនឹងជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅក្នុងតំបន់របស់ពួកគេដែលតែងពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើជំនួយមនុស្សធម៌។ ការធ្វើគម្រោងបែបនេះ គួរតែយកទៅប្រើប្រាស់នៅជំរំជនភៀសខ្លួនដទៃទៀតដើម្បីជួយពួកគេឱ្យមានជីវភាពល្អប្រសើរឡើងដែរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com