ភ្នំពេញ៖ ជាសិល្បការិនីឯករាជ អ្នកនាង ស៊ូ សុភី កើតគំនិតច្នៃក្រដាស គេបោះបង់ចោល ជាសិល្បៈគំនូរផុសដ៏ទាក់ទាញ និងមានភាពស្រស់ស្អាត ដែលមានភាពជាអត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួន។ គំនិតនេះកើតឡើង ក្រោយពេលអ្នកនាងបានឃើញ ក្រដាសឡាំងបែកខ្ទេចនៅលើដងផ្លូវ ដោយសារឡាននិងម៉ូតូកិន និងឃើញក្រដាសខិតបណ្ណ ត្រូវបានគេបោះចោលរាយប៉ាយពេញផ្លូវ។
អ្នកនាង ស៊ូ សុភី ដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តបាត់ដំបង បានបង្កើតស្នាដៃគំនូរផុសយ៉ាងស្រស់ស្អាត ចំនួន២៥ផ្ទាំង ដោយចំណាយពេល៥ឆ្នាំ ក្នុងការធ្វើឱ្យពួកវាកើតចេញជារូបរាង។ គំនូរផុសទាំងនោះនិយាយអំពី ទំនាក់ទំនងជីវិតលើផែនដី ជាមួយនិងធម្មជាតិ ក៏ដូចជារុក្ខជាតិនិងព្រៃព្រឹក្សា។ គំនិតស៊ីជម្រៅក្នុងស្នាដៃនេះ ក៏បង្ហាញជាការឧបមាមួយ នៃជីវិតមនុស្សនិងសត្វទន់ខ្សោយ ដែលត្រូវបានមនុស្ស មានកម្លាំងខ្លាំងជាង និងមានចិត្តកាចឃោរឃៅ ធ្វើទុកបុកម្នេញដែរ។
ស្វាក្នុងព្រៃភ័យឱបគ្នា ព្រួយខ្លាចស្លាប់ព្រោះភ្លើងព្រៃ
អំពីការកើតគំនិត ច្នៃសំរាមដែលត្រូវបានគេបោះបង់ចោល ធ្វើជាវត្ថុសិល្បៈគំនូរផុសដ៏ទាក់ទាញ អ្នកនាង ស៊ូ សុភី បានឃើញវាដោយចៃដន្យបំផុត។ ថ្ងៃមួយអ្នកនាងបានឃើញក្រដាសឡាំង នៅតាមផ្លូវត្រូវបានម៉ូតូឡានកិនបែកខ្ទេចទៅជាម្សៅ។ ពេលនោះហើយ ដែលអ្នកនាងគិតឃើញថា ប្រសិនយកវត្ថុនោះ ទៅច្នៃជាអ្វីម្យាង នោះនឹងអាចជួយកាត់បន្ថយ សំរាមដែលនាំឱ្យខូចសោភ័ណភាពដងផ្លូវ។ បន្ថែមពីនោះ ក្រដាសខិតបណ្ណ ដែលត្រូវបានគេបោះចោល រាយប៉ាយពេញផ្លូវ ក៏កាន់តែជំរុញចិត្តសិល្បការិនីរូបនេះ ឱ្យរិះរកគំនិតច្នៃប្រឌិត កាន់តែខ្លាំងឡើង។
«ប្អូនៗខ្លះគាត់ហុចខិតបណ្ណឱ្យអ្នកដំណើរតាមផ្លូវ ខ្លះគាត់ដាក់នៅកន្ត្រកកង់ ម៉ូតូ ហើយអ្នកខ្លះទៀតគាត់ប្រញាប់ពេក គាត់បោះពង្រាយពេញហ្នឹង។ នេះជាចំណុចដែលខ្ញុំពិចារណាមួយដែរ។ ក្រដាសហ្នឹង វាងាយរលាយមែន ប៉ុន្តែយើងមិនគួរពង្រាយបែបនេះទេ»។ នេះជាការពិចារណារបស់អ្នកនាង សុភី។
សត្វពង្រូល
ធ្លាប់ជាសិស្សនិងជាគ្រូគំនូរ ក្នុងអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ ពីឆ្នាំ២០០៤ រហូតដល់ឆ្នាំ២០១៧ អ្នកនាង សុភី ធ្លាប់បានរៀនវគ្គច្នៃចំបើង ដើម្បីផលិតជាក្រដាសសម្រាប់គូរគំនូរ។ ចំណេះនោះហើយ បានជួយអ្នកនាង កើតគំនិតច្នៃក្រដាស គេបោះបង់ចោល ធ្វើជាវត្ថុសិល្បៈ។
សិល្បការិនីញញឹមស្រស់ សុភី បន្ថែម៖«មានពេលមួយ មានគ្រូម្នាក់ គាត់បង្រៀនពីការកែច្នៃចំបើង ដើម្បីធ្វើក្រដាសសម្រាប់គូរគំនូរ។ កាលនោះខ្ញុំដឹកនាំសិស្សទៅរៀន ហើយខ្ញុំក៏បានរៀនជាមួយសិស្សដែរ។ ក្រោយមកខ្ញុំបានច្នៃកាកអំពៅដែរ»។
ក្រដាសដែលអ្នកនាង សុភី យកទៅច្នៃ មានក្រដាសការិយាល័យ ដែលគេឈប់ប្រើប្រាស់ ក្រដាសកេះ ក្រដាសឡាំង និងក្រដាសដាក់ពងមាន់ពងទាជាដើម។ មុនយកទៅកែច្នៃ ក្រដាសទាំងនោះ ត្រូវបែងចែកតាមក្រុមផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីងាយស្រួលរំលាយ និងញែកពណ៌។
សត្វសុនកដែលត្រូវបានឈ្មួញដឹកលក់តាមផ្លូវ
អ្នកនាង សុភី បន្ថែម៖«ខ្ញុំព្យាយាមរកក្រដាសដែលគេបោះបង់ចោល ឬក្រដាសដែលគេឈប់ប្រើដើម្បីច្នៃ។ ក្រដាសឡាំង ឬក្រដាសកេះ ត្រូវបកប្លាសស្ទីកចោលឱ្យអស់ ទើបយកវាទៅកែច្នៃ។ ក្រោយពីត្រាំឱ្យវាទន់សាច់ យើងត្រូវយកវាទៅលាងទឹក ដើម្បីឱ្យអស់ក្លិន។ បន្ទាប់មកយកវាទៅត្រាំទឹកម្ដងទៀត។ យើងយកក្រដាសទាំងនោះ ដាក់ក្នុងធុង ហើយយកដំបងបុកឱ្យហ្មត់ដូចម្សៅ។ ខ្ញុំមិនប្រើម៉ាស៊ីនទេ ដើម្បីសន្សំភ្លើង។ ម្យ៉ាងខ្ញុំគិតថា អ្វីដែលយើងអាចធ្វើដោយដៃបាន គួរតែធ្វើដោយដៃល្អជាង»។
ចំពោះដំណាក់កាលលាយពណ៌ នារីសម្បុរស្រអែមស្រស់រូបនេះ ពន្យល់ថា ម្សៅក្រដាសខ្លះ មិនចាំបាច់លាយពណ៌បន្ថែមឡើយ ប៉ុន្តែប្រភេទក្រដាសខ្លះត្រូវការលាយពណ៌បន្ថែម ដើម្បីឱ្យរូបសិល្បៈ មានភាពស្រស់ស្អាត។
អ្នកនាងពន្យល់៖«ម្សៅខ្លះពេលនៅសើម ពណ៌របស់វាធ្វើឱ្យខ្ញុំពេញចិត្ត ប៉ុន្តែនៅពេលដែលវាស្ងួត ពណ៌វារាងស្រាល ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវប្រើពណ៌ផាត់ពីលើ ប៉ុន្តែមិនប្រើពណ៌ខ្លាំងទេ គ្រាន់តែលាបសើៗតិចៗ ឱ្យវាមានពណ៌ធ្ងន់ជាងពណ៌ដើមបន្តិចប៉ុណ្ណោះ»។
បក្សីបក្សា ដែលមានគ្រួសារកក់ក្ដៅ
ដំណើរការច្នៃវត្ថុធាតុដើម ទៅជាវត្ថុសិល្បៈដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ មានច្រើនដំណាក់កាល និងទាមទារការអត់ធ្មត់ខ្ពស់។ អ្នកនាង ស៊ូ សុភី ថាគាត់អានបើកជាសិក្ខាសាលា បង្រៀនពីរបៀបច្នៃសំរាម ជាវត្ថុសិល្បៈខាងលើ សម្រាប់សាធារណជន ដែលចង់ចេះច្នៃប្រឌិត។ ប៉ុន្តែអ្នកនាង មិនទាន់កំណត់ ពេលវេលាជាក់លាក់ឡើយ។
អ្នកនាង ស៊ូ សុភី ថាប្រជាជនកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន មានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន ពីការទុកដាក់សំរាម។ ប៉ុន្តែអ្នកនាងសង្កត់ធ្ងន់ថា សំរាមខ្លះមិនគួរចោលទេ ព្រោះវាអាចច្នៃ ធ្វើជារបស់របរប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះ ឬធ្វើជាវត្ថុសិល្បៈបាន៕
ជីវិតសត្វរស់ក្នុងព្រៃ ដោយសន្តិភាព និងសេរីភាព