ជាតិ
សេដ្ឋកិច្ច
កម្ពុជាត្រូវពង្រីកមូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ចឱ្យបានធំជាងមុន ដើម្បីរក្សានិរន្តភាពកំណើន
×![]()
ប្រទេសកម្ពុជាចាំបាច់ត្រូវពង្រីកមូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន ដើម្បីគាំទ្រឱ្យមានកំណើនរឹងមាំ និងមានលក្ខណៈចែករំលែកសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា និងដើម្បីឱ្យប្រទេសនេះ អាចទាញប្រយោជន៍ពីសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន (AEC) ដែលនឹងលេចចេញជារូបរាងនាពេលខាងមុខ។ នេះបើតាមរបាយការណ៍ថ្មីមួយរបស់ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ហៅកាត់ថា ADBដែលចេញ ផ្សាយនៅថ្ងៃនេះ។
លោកស្រី Cyn-Young Park អនុប្រធានក្រុមសេដ្ឋវិទូរបស់ ADBដែលបានប្រកាសផ្សព្វផ្សាយ របាយការណ៍នេះ បានលើកឡើងថា កំណើនដែលមានកន្លងមក មានភាពរឹងមាំ និងឋិតឋេរ ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ហើយឥឡូវនេះ ប្រទេសកម្ពុជាចាំបាច់ត្រូវផ្ដោតសំខាន់លើការផលិតទំនិញ និងសេវាកម្ម ដែលមានលក្ខណៈទំនើប និងមានគុណតម្លៃខ្ពស់ជាងមុនបន្ថែមទៀត ដើម្បីបង្កលក្ខណៈឱ្យប្រទេសនេះអាចទាញប្រយោជន៍ពីឱកាសដែលផ្ដល់ដោយសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន។ លោកស្រីបន្តថា កម្ពុជាគួរផ្តល់អាទិភាពសំខាន់លើការកែលំអឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើងនូវ បរិយាកាសធុរកិច្ច និងការវិនិយោគលើធនធានមនុស្ស និងសេវាសាធារណៈ។
របាយការណ៍ដែលមានចំណងជើងថា ប្រទេសកម្ពុជា ៖ ការធ្វើពិពិធកម្មលើសពីវិស័យកាត់ដេរ និងវិស័យទេសចរណ៍ បង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពចាំបាច់ ក្នុងការធ្វើពិពិធកម្មសេដ្ឋកិច្ច និងលើកកម្ពស់សមត្ថភាពឧស្សាហកម្ម ក៏ដូចជាភាពចាំបាច់ក្នុងការខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀតដើម្បីធ្វើឲ្យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ទេសចរណ៍ និងកសិកម្ម របស់ប្រទេសនេះកាន់តែសក្តានុពលខ្លាំងក្លា។
ប្រទេសកម្ពុជាមានកំណើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (ផសស) ជាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំ ៧,៦ ភាគរយ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៩៥ ដល់ ២០១៣ ដោយបានសម្រេចនូវកំណើនពីរខ្ទង់ សម្រាប់រយៈពេល ៤ ឆ្នាំបន្ដបន្ទាប់ នៅពាក់កណ្ដាលទសវត្សរ៍ ២០០០ ដោយពឹងផ្អែកខ្លាំងលើការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងផលិតផលកសិកម្ម។ បើទោះបីជាមានកំណើនបែបនេះក៏ដោយ ប្រទេសកម្ពុជានៅតែជាប្រទេសក្រីក្រជាងគេមួយ នៅទ្វីបអាស៊ីជាមួយនឹងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបក្នុងប្រជាជនម្នាក់ត្រឹមតែ ១០០៨ ដុល្លារ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ដែលជាកម្រិតមួយប្រហាក់ប្រហែលនឹងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន បង់ក្លាដេស មីយ៉ាន់ម៉ា នេប៉ាល់ និង តាជីគីស្ថាន។
របាយការណ៍ខាងលើបានកំណត់ឧបសគ្គសំខាន់ៗចំនួន ៤ ដែលនាំឱ្យមានភាពរាំងស្ទះដល់សេដ្ឋកិច្ច ដូចជាជំនាញ និងកម្រិតវប្បធម៌របស់កម្មករនិយោជិតនៅមានកម្រិតទាប កង្វះហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ អំពើពុករលួយ និងការគ្រប់គ្រងវិស័យសាធារណៈនៅមានកម្រិត។ កង្វះពិពិធភាពនៃផលិតផល និងសេវាកម្ម ដែលផលិតនៅក្នុងប្រទេសនេះ ធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចនេះងាយរងគ្រោះ ដោយសារតែបម្រែបម្រួលស្ថានភាពនៃតម្រូវការជាសកល។
របាយការណ៍ ដែលរៀបចំឡើង តាមរយៈការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា វិស័យ ឯកជន ដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ និងស្ថាប័នស្រាវជ្រាវ ទទួលស្គាល់ជំហានជាវិជ្ផមាន ដែលកំពុងត្រូវបានអនុវត្ត ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមបច្ចុប្បន្ន និងផ្ដល់នូវអនុសាសន៍គោលនយោបាយ ក្នុងន័យជួយពន្លឿនឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរបន្ថែមទៀត។
របាយការណ៍នេះ លើកឡើងថា ដើម្បីជួយធ្វើពិពិធកម្មសេដ្ឋកិច្ច ដែលកំពុងប្រមូលផ្ដុំខ្លាំងនៅក្នុងវិស័យចំនួន ៤ គឺវិស័យស្រូវ-អង្ករ កាត់ដេរ ទេសចរណ៍ និងវិស័យសំណង់។ ប្រទេសកម្ពុជាអាចកសាងវិស័យកម្មន្ដសាលរបស់ខ្លួន ដោយផ្ដោតការយកចិត្ដទុកដាក់លើផលិតផលដែលមានស្រាប់ផង និងផលិតផលថ្មីៗជាសក្ដានុពលផង ដូចជា ឧស្សាហកម្មផលិតគ្រឿងយន្ដ លោហធាតុ សារធាតុគីមី គ្រឿងសង្ហារឹម កង់ និងស្បែកជើងជាដើម។
នៅក្នុងវិស័យកសិកម្ម កសិផលនានា ដូចជា ពោត បន្លែ ស្ករ ប្រេងដូង និងក្ដារបន្ទះ សុទ្ធតែជាផលិតផលដែលមានសក្ដានុពលផងដែរ។ ផលិតផលដែលមានគុណតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់មួយចំនួន ក្នុងចំណោមផលិតផលទាំងនេះ បច្ចុប្បន្ន ត្រូវបាននាំចេញក្នុងបរិមាណតិចតួច ហើយនៅមានវិសាលភាព សម្រាប់ពង្រីកផលិតកម្មផលិតផលទាំងនេះបន្ថែមទៀត។
នៅក្នុងរយៈពេលវែង រដ្ឋាភិបាលត្រូវធ្វើការងារបន្ថែមទៀត ដើម្បីកែលំអកិច្ចសម្រួលពាណិជ្ផកម្ម ភស្ដុភារ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងធនធានមនុស្ស ដើម្បីទាក់ទាញវិនិយោគទុនក្នុង និងក្រៅប្រទេស ដែលចាំបាច់សម្រាប់ជំរុញកំណើន ដែលមានកម្រិតរឹងមាំរួចទៅហើយ និងបង្កើនសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល។ ធុរកិច្ចក្នុងស្រុកក៏ត្រូវការផងដែរនូវការគាំទ្រ ដើម្បីពង្រីកការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ និងទទួលបានព័ត៌មានអំពីឱកាសទីផ្សារថ្មីៗជាសក្ដានុពល ដើម្បីឲ្យកម្ពុជាកាន់តែមានសមត្ថភាពប្រកួតប្រជែងខ្ពស់៕
លោកស្រី Cyn-Young Park អនុប្រធានក្រុមសេដ្ឋវិទូរបស់ ADBដែលបានប្រកាសផ្សព្វផ្សាយ របាយការណ៍នេះ បានលើកឡើងថា កំណើនដែលមានកន្លងមក មានភាពរឹងមាំ និងឋិតឋេរ ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ហើយឥឡូវនេះ ប្រទេសកម្ពុជាចាំបាច់ត្រូវផ្ដោតសំខាន់លើការផលិតទំនិញ និងសេវាកម្ម ដែលមានលក្ខណៈទំនើប និងមានគុណតម្លៃខ្ពស់ជាងមុនបន្ថែមទៀត ដើម្បីបង្កលក្ខណៈឱ្យប្រទេសនេះអាចទាញប្រយោជន៍ពីឱកាសដែលផ្ដល់ដោយសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន។ លោកស្រីបន្តថា កម្ពុជាគួរផ្តល់អាទិភាពសំខាន់លើការកែលំអឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើងនូវ បរិយាកាសធុរកិច្ច និងការវិនិយោគលើធនធានមនុស្ស និងសេវាសាធារណៈ។
របាយការណ៍ដែលមានចំណងជើងថា ប្រទេសកម្ពុជា ៖ ការធ្វើពិពិធកម្មលើសពីវិស័យកាត់ដេរ និងវិស័យទេសចរណ៍ បង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពចាំបាច់ ក្នុងការធ្វើពិពិធកម្មសេដ្ឋកិច្ច និងលើកកម្ពស់សមត្ថភាពឧស្សាហកម្ម ក៏ដូចជាភាពចាំបាច់ក្នុងការខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀតដើម្បីធ្វើឲ្យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ទេសចរណ៍ និងកសិកម្ម របស់ប្រទេសនេះកាន់តែសក្តានុពលខ្លាំងក្លា។
ប្រទេសកម្ពុជាមានកំណើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (ផសស) ជាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំ ៧,៦ ភាគរយ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៩៥ ដល់ ២០១៣ ដោយបានសម្រេចនូវកំណើនពីរខ្ទង់ សម្រាប់រយៈពេល ៤ ឆ្នាំបន្ដបន្ទាប់ នៅពាក់កណ្ដាលទសវត្សរ៍ ២០០០ ដោយពឹងផ្អែកខ្លាំងលើការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងផលិតផលកសិកម្ម។ បើទោះបីជាមានកំណើនបែបនេះក៏ដោយ ប្រទេសកម្ពុជានៅតែជាប្រទេសក្រីក្រជាងគេមួយ នៅទ្វីបអាស៊ីជាមួយនឹងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបក្នុងប្រជាជនម្នាក់ត្រឹមតែ ១០០៨ ដុល្លារ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ដែលជាកម្រិតមួយប្រហាក់ប្រហែលនឹងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន បង់ក្លាដេស មីយ៉ាន់ម៉ា នេប៉ាល់ និង តាជីគីស្ថាន។
របាយការណ៍ខាងលើបានកំណត់ឧបសគ្គសំខាន់ៗចំនួន ៤ ដែលនាំឱ្យមានភាពរាំងស្ទះដល់សេដ្ឋកិច្ច ដូចជាជំនាញ និងកម្រិតវប្បធម៌របស់កម្មករនិយោជិតនៅមានកម្រិតទាប កង្វះហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ អំពើពុករលួយ និងការគ្រប់គ្រងវិស័យសាធារណៈនៅមានកម្រិត។ កង្វះពិពិធភាពនៃផលិតផល និងសេវាកម្ម ដែលផលិតនៅក្នុងប្រទេសនេះ ធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចនេះងាយរងគ្រោះ ដោយសារតែបម្រែបម្រួលស្ថានភាពនៃតម្រូវការជាសកល។
របាយការណ៍ ដែលរៀបចំឡើង តាមរយៈការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា វិស័យ ឯកជន ដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ និងស្ថាប័នស្រាវជ្រាវ ទទួលស្គាល់ជំហានជាវិជ្ផមាន ដែលកំពុងត្រូវបានអនុវត្ត ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមបច្ចុប្បន្ន និងផ្ដល់នូវអនុសាសន៍គោលនយោបាយ ក្នុងន័យជួយពន្លឿនឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរបន្ថែមទៀត។
របាយការណ៍នេះ លើកឡើងថា ដើម្បីជួយធ្វើពិពិធកម្មសេដ្ឋកិច្ច ដែលកំពុងប្រមូលផ្ដុំខ្លាំងនៅក្នុងវិស័យចំនួន ៤ គឺវិស័យស្រូវ-អង្ករ កាត់ដេរ ទេសចរណ៍ និងវិស័យសំណង់។ ប្រទេសកម្ពុជាអាចកសាងវិស័យកម្មន្ដសាលរបស់ខ្លួន ដោយផ្ដោតការយកចិត្ដទុកដាក់លើផលិតផលដែលមានស្រាប់ផង និងផលិតផលថ្មីៗជាសក្ដានុពលផង ដូចជា ឧស្សាហកម្មផលិតគ្រឿងយន្ដ លោហធាតុ សារធាតុគីមី គ្រឿងសង្ហារឹម កង់ និងស្បែកជើងជាដើម។
នៅក្នុងវិស័យកសិកម្ម កសិផលនានា ដូចជា ពោត បន្លែ ស្ករ ប្រេងដូង និងក្ដារបន្ទះ សុទ្ធតែជាផលិតផលដែលមានសក្ដានុពលផងដែរ។ ផលិតផលដែលមានគុណតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់មួយចំនួន ក្នុងចំណោមផលិតផលទាំងនេះ បច្ចុប្បន្ន ត្រូវបាននាំចេញក្នុងបរិមាណតិចតួច ហើយនៅមានវិសាលភាព សម្រាប់ពង្រីកផលិតកម្មផលិតផលទាំងនេះបន្ថែមទៀត។
នៅក្នុងរយៈពេលវែង រដ្ឋាភិបាលត្រូវធ្វើការងារបន្ថែមទៀត ដើម្បីកែលំអកិច្ចសម្រួលពាណិជ្ផកម្ម ភស្ដុភារ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងធនធានមនុស្ស ដើម្បីទាក់ទាញវិនិយោគទុនក្នុង និងក្រៅប្រទេស ដែលចាំបាច់សម្រាប់ជំរុញកំណើន ដែលមានកម្រិតរឹងមាំរួចទៅហើយ និងបង្កើនសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល។ ធុរកិច្ចក្នុងស្រុកក៏ត្រូវការផងដែរនូវការគាំទ្រ ដើម្បីពង្រីកការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ និងទទួលបានព័ត៌មានអំពីឱកាសទីផ្សារថ្មីៗជាសក្ដានុពល ដើម្បីឲ្យកម្ពុជាកាន់តែមានសមត្ថភាពប្រកួតប្រជែងខ្ពស់៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
21 ម៉ោង
