ពីនេះ ពីនោះ
តើ «វប្បធម៌ទុកមុខ» គួរបន្តឲ្យមាន ឬចាំបាច់ត្រូវបញ្ឈប់ពីការគ្រប់គ្រងក្នុងស្ថាប័ន?
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ នៅពេលនិយាយពីការគ្រប់គ្រងនៅក្នុងស្ថាប័នមួយគឺតែងតែតម្រូវឲ្យមានវិន័យរបស់ស្ថាប័ន ច្បាប់របស់ស្ថាប័ន បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់របស់ស្ថាប័ន មិនថាតែជាស្ថាប័នឯកជន ឬក៏ស្ថាប័នរដ្ឋនោះទេ។ ជាពិសេសគឺនៅក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋ គឺត្រូវតែជាស្ថាប័នមួយដែលអនុវត្តច្បាប់ ឬបទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់ស្ថាប័នឲ្យតឹងរឹងដើម្បីធ្វើជាគំរូដល់ស្ថាប័នដទៃ។ ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់សង្គមបច្ចុប្បន្ននេះគេបែរជាពេញនិយមជាមួយពាក្យមួយឃ្លាថា «ទុកមុខឲ្យគ្នា, ទុកមុខឲ្យស្ថាប័ន...ជាដើម» ជាជាងការលាតត្រដាងការពិត ការអនុវត្តបទបញ្ជាផ្ទៃក្នុង និងការធ្វើសេចក្ដីសម្រេចទៅតាមច្បាប់។
រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងឃើញមានរូបភាពជាច្រើន ដែលកន្លងទៅស្ថាប័នមួយចំនួនធំតែងតែសម្រួលដល់មន្ត្រីដែលប្រព្រឹត្តខុស ប្រព្រឹត្តបទល្មើស ប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយឲ្យគេចផុតពីការដាក់ទោសទណ្ឌ។ ហើយតែងតែសម្រួលក្រោមលេសថា ដកពីតំណែងនេះឲ្យទៅធ្វើដំណែងនោះ បុគ្គលនោះគឺជាមន្ត្រីចាស់ មន្ត្រីនោះមានសែធំ មានបក្សពួកធំជាដើម។ ចំណែកស្ថាប័នខ្លះទៀតមិនហ៊ានបើកមុខជនប្រព្រឹត្តខុសទេ ព្រោះខ្លាចគេមើលមកស្ថាប័នខ្លួនថាអាក្រក់។ ព្រោះតែចង់ទុកមុខឲ្យបុគ្គល និងស្ថាប័ន។
ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើការគិតបែបនេះ ការធ្វើបែបនេះនៅតែបន្តរ នោះនឹងនាំឲ្យច្បាប់សង្គមលែងមានតម្លៃ បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់ស្ថាប័នលែងមានប្រសិទ្ធភាព មន្ត្រីអាក្រក់នៅតែប្រព្រឹត្តអំពើដែលនាំឲ្យស្ថាប័នវិនាស សង្គមអន្តរាយ។ មន្ត្រីអាក្រក់លែងគោរពច្បាប់ ធ្វើអ្វីៗបំពានច្បាប់ ព្រោះតែគ្មានការដាក់ទោសទណ្ឌ នាំឲ្យក្លាយជាគំរូអាក្រក់ដល់សាធារណជនទូទៅ។ យូរៗទៅវប្បធម៌មួយនេះនាំឲ្យមនុស្សលែងជឿជាក់លើច្បាប់, ស្ថាប័នរដ្ឋ, មន្ត្រីរដ្ឋ ហើយរាស្ត្ររើសយកជម្រើសខ្លួនឯងសម្រាប់ដើរមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់ ពេលនោះហើយដែលសង្គមត្រូវប្រឈមជាមួយហានិភ័យនៃភាពអសន្តិសុខសង្គម។
ជារួម «វប្បធម៌ទុកមុខ» ត្រូវតែបញ្ឈប់ពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង ទាំងក្រោមរូបភាពដោះដូរតំណែង យល់មុខថាជាមន្ត្រីចាស់ ព្រោះតែមានសែស្រឡាយធំ មានបក្សពួកជាអ្នកធំ បងប្អូនខ្ញុំ កូនខ្ញុំជាដើម។ តែត្រូវទាញបុគ្គលទាំងនោះឲ្យចេញមុខទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់ ចំពោះមុខសាធារណជននូវអ្វីដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ហើយត្រូវអនុវត្តតាមគោលការណ៍ដែលបទបញ្ជាបានតាក់តែង និងច្បាប់របស់សង្គមបានកំណត់៕
រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងឃើញមានរូបភាពជាច្រើន ដែលកន្លងទៅស្ថាប័នមួយចំនួនធំតែងតែសម្រួលដល់មន្ត្រីដែលប្រព្រឹត្តខុស ប្រព្រឹត្តបទល្មើស ប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយឲ្យគេចផុតពីការដាក់ទោសទណ្ឌ។ ហើយតែងតែសម្រួលក្រោមលេសថា ដកពីតំណែងនេះឲ្យទៅធ្វើដំណែងនោះ បុគ្គលនោះគឺជាមន្ត្រីចាស់ មន្ត្រីនោះមានសែធំ មានបក្សពួកធំជាដើម។ ចំណែកស្ថាប័នខ្លះទៀតមិនហ៊ានបើកមុខជនប្រព្រឹត្តខុសទេ ព្រោះខ្លាចគេមើលមកស្ថាប័នខ្លួនថាអាក្រក់។ ព្រោះតែចង់ទុកមុខឲ្យបុគ្គល និងស្ថាប័ន។
ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើការគិតបែបនេះ ការធ្វើបែបនេះនៅតែបន្តរ នោះនឹងនាំឲ្យច្បាប់សង្គមលែងមានតម្លៃ បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់ស្ថាប័នលែងមានប្រសិទ្ធភាព មន្ត្រីអាក្រក់នៅតែប្រព្រឹត្តអំពើដែលនាំឲ្យស្ថាប័នវិនាស សង្គមអន្តរាយ។ មន្ត្រីអាក្រក់លែងគោរពច្បាប់ ធ្វើអ្វីៗបំពានច្បាប់ ព្រោះតែគ្មានការដាក់ទោសទណ្ឌ នាំឲ្យក្លាយជាគំរូអាក្រក់ដល់សាធារណជនទូទៅ។ យូរៗទៅវប្បធម៌មួយនេះនាំឲ្យមនុស្សលែងជឿជាក់លើច្បាប់, ស្ថាប័នរដ្ឋ, មន្ត្រីរដ្ឋ ហើយរាស្ត្ររើសយកជម្រើសខ្លួនឯងសម្រាប់ដើរមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់ ពេលនោះហើយដែលសង្គមត្រូវប្រឈមជាមួយហានិភ័យនៃភាពអសន្តិសុខសង្គម។
ជារួម «វប្បធម៌ទុកមុខ» ត្រូវតែបញ្ឈប់ពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង ទាំងក្រោមរូបភាពដោះដូរតំណែង យល់មុខថាជាមន្ត្រីចាស់ ព្រោះតែមានសែស្រឡាយធំ មានបក្សពួកជាអ្នកធំ បងប្អូនខ្ញុំ កូនខ្ញុំជាដើម។ តែត្រូវទាញបុគ្គលទាំងនោះឲ្យចេញមុខទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់ ចំពោះមុខសាធារណជននូវអ្វីដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ហើយត្រូវអនុវត្តតាមគោលការណ៍ដែលបទបញ្ជាបានតាក់តែង និងច្បាប់របស់សង្គមបានកំណត់៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 4 ថ្ងៃ
