សកលវិទ្យាល័យជាច្រើន នៅប្រទេសថៃ កំពុងប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិ នៃការធ្លាក់ចុះចំនួនសិស្ស ខណៈដែល អ្នកចុះឈ្មោះចូលរៀន កាន់តែមានចំនួនទាបទៅៗ។ ជាមួយនឹងការធ្លាក់ដ៏ច្រើនបែបនេះ ក្រុមសាស្ត្រាចារ្យនានា បានទាមទារឲ្យគណៈគ្រប់គ្រងសកលវិទ្យាល័យ ត្រូវតែភ្ញាក់រលឹក និងធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរជាបន្ទាន់។
និន្នាការចុះឈ្មោះចូលរៀន នៅតាមសកលវិទ្យាល័យនានា ក្នុងប្រទេសថៃ កំពុងតែធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ស្របពេលចំនួនសិស្ស នៅតាមថ្នាក់រៀន ក៏កាន់តែតិចទៅផងដែរ។ ការមិនសូវមានសិស្សចុះឈ្មោះដូចនេះ បង្កការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង និងតម្រូវឲ្យសាលាទាំងអស់ ចាត់វិធានការ ដោះស្រាយឲ្យបានឆាប់ បើមិនចង់រងគ្រោះកាន់តែខ្លាំងទៀតនោះ។
អំឡុងពេលវេទិកា កាលពីថ្មីៗនេះ ក្រុមអ្នកសិក្សាជាន់ខ្ពស់ បានពិភាក្សាគ្នា ទាក់ទងនឹងការធ្លាក់ចុះចំនួនសិស្ស និងស្វែងរកកត្តា ដែលនៅពីក្រោយបញ្ហានេះ។ បើតាមការផ្សាយរបស់សារព័ត៌មាន Asia Correspondence មូលហេតុមួយ បណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហានេះ គឺនិន្នាការ នៃផ្លាស់ប្ដូរជំនាញរបស់សិស្ស ខណៈដែលការផ្លាស់ប្ដូរទីផ្សារការងារ ជះឥទ្ធិពលខ្លាំង ដល់ជំនាញមិនមែនវិទ្យាសាស្ត្រ។
នៅទូទាំងប្រទេសថៃ ស្ថាប័នសិក្សាទាំង១៧០កន្លែង មានកម្មវិធីសិក្សាដល់ទៅជាងបួនពាន់។ ហើយការផ្លាស់ប្ដូរទីផ្សារការងារ ធ្វើឲ្យចំនួនសិស្ស ធ្លាក់ចុះយ៉ាងច្រើន លើជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម ដ្បិតសិស្ស ដែលចុះឈ្មោះក្នុងជំនាញនេះ មិនអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងសិស្ស ដែលរៀនជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រទេ។
និន្នាការបែបនេះ ប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ដល់បរិមាណសិស្ស។ យោងតាមមន្ត្រីអប់រំថៃ សកលវិទ្យាល័យនានា មានការចុះឈ្មោះចូលរៀន ក្នុងឆ្នាំ២០១៥ ក្នុងកម្រិត១៥៦២១៦ កន្លែង ប៉ុន្តែឆ្នាំនេះ មានសិស្សចំនួន១០៥០៤៦ ប៉ុណ្ណោះ ដែលប្រលងចូលសិក្សា។ នេះមានន័យថា មានកន្លែងនៅសល់ ដល់ទៅជាងប្រាំម៉ឺនទៀតឯណោះ។ ប្រសិនបើនិន្នាការបែបនេះ ចេះតែបន្តនោះ សកលវិទ្យាល័យមួយចំនួន ទំនងជាបង្ខំចិត្តបិទមិនខានឡើយ។
ជាក់ស្ដែង សកលវិទ្យាល័យ Thammasat ដែលជាសកលវិទ្យាល័ចាស់ជាងគេទីពីរ របស់ថៃ មានចំនួនសិស្សប្រមានបួនម៉ឺននាក់។ យ៉ាងណាក្ដី ការធ្លាក់ចុះចំនួនសិស្សចុះឈ្មោះចូលរៀន បង្ខំឲ្យសាលា ត្រូវកាត់បន្ថយចំនួនមហាវិទ្យាល័យ ឬក៏បិទមុខជំនាញខ្លះ ដូចជា ច្បាប់ កាសែតជាដើម។
មួលហេតុមួយទៀត ដែលនៅពីក្រោយការធ្លាក់ចុះនេះ ទំនងជាការកើនឡើងនៃកម្រិតយល់ដឹងរបស់ស្ត្រី។ នេះក៏ព្រោះតែ ស្ត្រីដែលទទួលបានការអប់រំខ្ពង់ខ្ពស់ មានទំនោររៀបការយឺត ដែលនេះប៉ះពាល់ដល់អត្រាបង្កកំណើត ឬក៏ចំនួនជាមធ្យម នៃការបង្កើតកូនសម្រាប់ស្ត្រីម្នាក់។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះ គណៈកម្មាការសេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងអភិវឌ្ឍន៍សង្គមថៃ ព្យាករណ៍ថា ចំនួនជនជាតិថៃ ដែលមានអាយុសិក្សា (ទាបជាង២១ឆ្នាំ) នឹងមានចំណែកតែ២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ នៃប្រជាជនថៃ ក្នុងឆ្នាំ២០៤០ ខណៈក្នុងឆ្នាំ១៩៨០ ចំនួននេះ មានដល់ទៅ៦២.៣ភាគរយ៕