សៀមរាប៖ សហគមន៍ជ្រៃខាងជើង មានរបរដាំបន្លែសុវត្ថិភាព ផ្គត់ផ្គង់ទៅតាមភោជនីយដ្ឋាន និងសណ្ឋាគារនៅក្រុងសៀមរាប។ កន្លងមក ដោយសារពេលវេលា និងការចំណាយមួយផ្នែកលើការសិក្សាភាសាអង់គ្លេសរបស់កូនៗ បានប៉ះពាលល់ដល់ពេលវេលាដាំបន្លែ និងអាកខានការផ្គត់ផ្គង់ទៅដល់ទីផ្សារ។ ដោយស្វែងយល់ពីចំណុចនេះ ម្ចាស់ហាងកាហ្វេមួយក្នុងក្រុងសៀមរាប បានរៀបចំថ្នាក់បង្រៀនភាសាអង់គ្លេសមួយក្នុងសហគមន៍ និងឱ្យកូនៗរបស់កសិករដាំបន្លែទាំងអស់បានរៀនភាសាដោយឥតបង់ថ្លៃ។ លក្ខខណ្ឌក្នុងការចូលរៀន គឺក្មេងៗទាំងអស់ ជាកូនកសិករដែលដាំបន្លែសុវត្ថិភាពតាមគោលការណ៍ដែលបង្រៀនដោយអង្គការដែលចុះជួយ។
ព័ត៌មានលម្អិត សូមស្ដាប់បទយកការណ៍ដែលរៀបរៀងដោយអ្នកស្រី អ៊ីសា រ៉ហានី ពីខេត្តសៀមរាបដូចតទៅ៖
ដើម្បីជួយវិស័យអប់រំនៅសហគមន៍ជ្រៃខាងជើងឱ្យមានចំណេះដឹងផ្នែកភាសាឱ្យកាន់តែច្រើននោះ ម្ចាស់ហាងកាហ្វេ ណ បានផ្តួចផ្តើមបើកថ្នាក់រៀនមួយកន្លែងនៅក្នុងសហគមន៍នេះ។ ថ្នាក់បង្រៀននោះ ត្រូវបានលោក ទិត្យ សុធារ៉ា ដាក់ឈ្មោះថា សាលាសហគមន៍ជ្រៃ ដែលទទួលកិច្ចសហការលើការបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូពីសាលាអន្ដរជាតិ API។
លោក ទិត្យ សុធារ៉ា រម្លឹកថា ហាងកាហ្វេរបស់លោកបានចាប់ផ្តើមជួយទិញបន្លែសុវត្ថិភាពពីសហគមន៍នេះតាមរយៈអង្គការ GRET រយៈពេលជាង៣ឆ្នាំមកហើយ និងបានជួយចេញថ្លៃបង្រៀនសាលាភាសាអង់គ្លេសនេះជាង២ឆ្នាំមកហើយដែរ។ លោកបន្តថា សាលានេះជាផ្នែកមួយជួយសហគមន៍ជ្រៃវិញ ដោយសារអ្នកភូមិបានផ្គត់ផ្គង់បន្លែសុវត្ថិភាពដល់ហាងកាហ្វេរបស់លោក ហើយលោកក៏ចង់តបស្នងនូវអ្វីដែលលោកអាចធ្វើបានក្នុងសហគមន៍មួយនេះ។
ពិតណាស់ថា ការជ្រោមជ្រែងសហគមន៍ឱ្យផលិតបន្លែសុវត្ថិភាព មិនប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីប៉ះពាល់ដល់សុខភាព ពិតជាពិបាក និងត្រូវការប្រើពេលយូរ។ ជាក់ស្ដែង មុននឹងទទួលបានជោគជ័យនៅក្នុងសហគមន៍ជ្រៃនេះ អង្គការដែលជ្រោមជ្រែងបានជួបនឹងផលលំបាកមួយចំនួន ដូចជាការបោះបង់ម្ដងជាពីរដងរបស់ពលរដ្ឋ ដោយងាកទៅដាំបន្លែគីមីវិញ។ បន្លែសុវត្ថិភាព ត្រូវការពេលយូរ ខុសពីបន្លែដែលប្រើសារធាតុគីមី។ មួយវិញទៀត អ្នកភូមិត្រូវការថវិកាបន្ថែម ដើម្បីបង់ថ្លៃសិក្សាភាសាបរទេសដល់កូនពួកគេ។ ការណ៍នេះហើយ ដែលជំរុញឱ្យលោក សុធារ៉ា រួមនិងអ្នកប្រមូលទិញបន្លែសុវត្ថិភាពក្នុងភូមិ រួមគំនិតគ្នាបង្កើតថ្នាក់ភាសាអង់គ្លេសនេះឡើង។ ថ្នាក់បង្រៀននេះបង្កើតឡើងដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ក្នុងការបន្តដាំបន្ថែសុវត្ថិភាព និងបានកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់ពលរដ្ឋផង។
នៅក្រោមផ្ទះឈើមួយខ្នង ស្ថិតនៅភូមិជ្រៃខាងជើង ឃុំកៀនសង្កែ ស្រុកសូត្រនិគម ខេត្តសៀមរាប កូនសិស្សប្រមាណ ៥០នាក់ កំពុងបញ្ចេញសំឡងអានមេរៀនភាសាអង់គ្លេស ដែលបង្រៀនដោយអ្នកគ្រូ ព្រំ ណារី។ គ្រូបង្រៀនរូបនេះបាននិយាយថា កន្លងមកកូនសិស្សដែលចង់រៀនថ្នាក់ភាសាបរទេស គឺត្រូវបង់ថ្លៃប្រចាំខែនៅសាលាឯកជន និងមានចម្ងាយឆ្ងាយពីភូមិបន្ដិច។ អ្នកគ្រូថា សាលាសហគមន៍ជ្រៃនេះជួយឱ្យកូនសិស្សក្នុងភូមិមានលទ្ធភាពរៀនភាសាបរទេសដែលជាទុនដ៏សំខាន់សម្រាប់ពួកគេទៅថ្ងៃខាងមុខ កាត់បន្ថយចំណាយនៅក្នុងគ្រួសារ និងមានសុវត្ថិភាពក្នុងការទៅរៀនជាងពេលមុន។
អ្នកស្រី ឈាង លាង កសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាព និងមានកូនរៀននៅសាលាសហគមន៍ជ្រៃបាននិយាយថា កូនខ្លួនរៀនបានច្រើននៅទីនេះ និងពូកែ។ អ្នកស្រីថា កន្លងមកដោយសារសាលានៅឆ្ងាយពីផ្ទះ អ្នកស្រីមិនបានឱ្យកូនរៀនភាសាបរទេសនេះទេ ទើបតែមានសាលាក្នុងភូមិដែលមានសុវត្ថិភាព។
រីឯកសិករមួយរូបទៀត អ្នកស្រី ថៃ ឆេងលី ដែលបានចូលជាសមាជិកអ្នកដាំបន្លែសុវត្ថិភាពរបស់អង្គការ GRET តាំងពីឆ្នាំ២០១២មក បានឱ្យដឹងថា ក្នុងមួយខែអ្នកស្រីអាចរកចំណូលពីការដាំបន្លែពី ៥០ទៅ៦០ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រីក៏មានកូនកំពុងរៀនថ្នាក់ភាសាបរទេសនៅសហគមន៍ដែរ ហើយថា ចង់ឱ្យមានការបង្រៀនរហូត ព្រោះសាលាឯកជនត្រូវបង់ថ្លៃសិក្សាប្រចាំខែ ណាមួយបារម្ភសុវត្ថិភាពកូនខ្លួនផង។
កសិករ និងជាអ្នកប្រមូលទិញបន្លែសុវត្ថិភាព អ្នកស្រី សូដា ក៏បានជួយក្នុងគម្រោងផ្តល់ថ្នាក់ភាសាបរទេសនេះដែរ។ ការបង្រៀនគឺធ្វើនៅក្រោមផ្ទះអ្នកស្រី សូដា។ មុននឹងចូលរៀន កូនសិស្សក៏ទទួលបានបច្ចេកដាំដុះពីអ្នកស្រី សូដាផងដែរ។ អ្នកស្រីថា ការងារនេះនឹងជួយឱ្យក្មេងៗដែលជាកូនកសិករមានចំណេះជំនាញត្រឹមត្រូវ និងបានជួយការងារនេះដល់គ្រួសារពេលពួកគេទំនេរពីការរៀនសូត្រ។
សព្វថ្ងៃសាលាសហគមន៍ជ្រៃមានពីរថ្នាក់ ដោយមានថ្នាក់កម្រិតតូច និងធំ សរុបមានសិស្សប្រមាណ ៧០នាក់ និងត្រៀមសម្រាប់ចូលថ្នាក់ថ្មីប្រមាណ២០នាក់ទៀត។ តាមការមើលឃើញរបស់លោក សុធារ៉ា ក្រោយរៀបចំសាលារៀនេះរួចមក ការដាំបន្លែរបស់អ្នកភូមិមានចរន្តរលូនឡើងវិញ ហើយការផ្គត់ផ្គង់ក៏បានល្អប្រសើរផងដែរ៕