នេះជាពាក្យកាព្យ​ដែល​លើកឡើងក្នុងវចនានុក្រម​ខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត៖  ភូមិនោះមានផ្ទះអាកិណ្ណ ផ្ទះខ្មែរផ្ទះចិន នៅលាយចម្រុះកុះកុំ ។

 

បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អានថា «កិន-ណៈ», ដូចជា អាកិណ្ណគ្រឹះ ផ្ទះកុះកុំ; ភូមិដែលមានផ្ទះកុះ, ដែលមានផ្ទះច្រើនត្រៀបត្រា, ភូមិអាកិណ្ណគ្រឹះ ។

 

អាកិណ្ណភណ្ឌ ឬ —វត្ថុ អីវ៉ាន់ដែលដាក់លាយឡំឬច្របូកច្របល់គ្នា។ អាកិណ្ណមនុស្ស មនុស្សច្រើនត្រៀបត្រាឬណែនណាន់ ។ អាកិណ្ណវិហារ ឬ —វាស ការនៅច្របូកច្របល់គ្នា ។ អាកិណ្ណសន្និបាត ប្រជុំជនច្រើនណែនណាន់ប្រជ្រៀតប្របៀតគ្នា ។ ល ។