ព័ត៍មានសុខភាព
តើអ្វីទៅជាជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយពេលសម្រាលកូន? រូបភាព៖ The Swan Consultancy
× ការបាក់ទឹកចិត្តក្រោយពេលសម្រាលកូន គឺជាប្រភេទមួយនៃជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ដែលកើតឡើងលើស្ត្រីទើបតែសម្រាលកូនរួច និងអាចកើតលើបុរសជាប្តីក៏មាន។ ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តប្រភេទនេះភាគច្រើនកើតឡើងលើស្ត្រីក្រោយសម្រាកកូនក្នុងអំឡុងពេលមួយឆ្នាំ ឬអាចយូរជាងនេះ ប្រសិនបើមិនទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ហើយអាចប៉ះពាល់សុវត្ថិភាពខ្លួនឯង និងកូនទៀត។
ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ភាគច្រើនតែងត្រេកអរក្រោយពេលសម្រាលកូន តែវាក៏មានស្ត្រីមួយចំនួនទៀតមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ព្រួយបារម្ភ និងធុញថប់អារម្មណ៍ រហូតដល់កើតជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។ ស្ត្រីដែលមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយពេលសម្រាលកូនភាគច្រើនជាម្តាយមានកូនដំបូង។ ជំងឺនេះក៏អាចកើតលើបុរសជាប្តីបានផងដែរ ហើយវាជារឿងដែលគួរយកចិត្តទុកដាក់ដូចជំងឺបាក់ទឹកចិត្តលើមនុស្សទូទៅដែរ។
ស្ត្រីដែលសម្រាលកូន ហើយភ្លាមអាចមានអាការៈឆាប់ប្រែប្រួលអារម្មណ៍ អាចយំ ភ័យខ្លាច បារម្ភច្រើន ពិបាកគេង និងថប់អារម្មណ៍។ ការមានអាការៈបែបនេះក្នុងអំឡុង ២ ទៅ៣ថ្ងៃ ឬបន្តដល់ត្រឹម២សប្តាហ៍ដំបូង បន្ទាប់ពីសម្រាលកូន។ គេហៅថា Baby Blues។ ប៉ុន្តែបើស្ត្រីនៅតែបន្តមានអាការៈបែបនេះទៀត ឬចាប់ផ្តើមមានអាការៈបែបនេះម្តងទៀតក្នុងរយៈមួយឆ្នាំ ស្ត្រីនោះនឹងត្រូវសន្និដ្ឋានថាមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយសម្រាលកូន។
អាការៈនៃជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយសម្រាលកូនមិនសូវខុសពីអាការៈ Baby Blues ឡើយគ្រាន់តែមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរជាងបន្តិចនិងកើតឡើង ក្នុងរយៈពេលយូរ។ អាការៈទាំងនោះ មានដូចជាកើតទុក្ខច្រើន ហត់នឿយ ពិបាកគេង មិនចង់និយាយស្តីជាមួយអ្នកដទៃ ពិបាកសម្រេចចិត្ត មិនជិតស្និទ្ធជាមួយកូន និងមានគំនិតគួរឱ្យខ្លាច ដូចជាការធ្វើបាបកូន ឬខ្លួនឯងជាដើម។
យ៉ាងណាមិញ តាមការចុះផ្សាយលើទំព័រមជ្ឈមណ្ឌលផ្តល់សេវាសុខភាពជាតិរបស់អង់គ្លេស (NHS) ស្ត្រីភាគច្រើនមិនដឹងឡើយថា ខ្លួនកំពុងកើតជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយសម្រាលកូន ព្រោះវាអាចវិវដ្ដបន្តិចម្តងៗ។
មកដល់ពេលនេះ មូលហេតុដែលបណ្តាលឱ្យកើតជំងឺបាក់ទឹកចិត្តក្រោយពេលសម្រាល នៅមិនទាន់អាចបញ្ជាក់ច្បាស់នៅឡើយទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញបានសន្និដ្ឋានថាវាអាចបណ្តាលមកពីកត្តាជាច្រើនរួមមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ដូចជាធ្លាប់រងគ្រោះដោយជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត មានបញ្ហាក្នុងគ្រួសារ មានរបួសផ្លូវចិត្តនិងរាងកាយដោយសារអំពើហិង្សា ធ្លាប់បាត់បង់មនុស្សជាទីស្រលាញ់ និងអាចមកពីគ្មានអ្នកជួយលើកទឹកចិត្តជាដើម។
ការបាក់ទឹកចិត្តក្រោយពេលសម្រាលកូន គឺជាជំងឺដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភតែវាមានវិធីព្យាបាល និងការជួយគាំទ្រជាច្រើនប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ អ្នកជំងឺអាចជួយខ្លួនឯងបានដោយការហ៊ាននិយាយដោយបើកចំហរពីអារម្មណ៍ទៅកាន់មិត្តភក្តិ ឬគ្រួសារ ទទួលទានអាហារល្អៗឱ្យគ្រប់គ្រាន់ ហាត់ប្រាណ ធ្វើរឿងដែលចង់ធ្វើហើយឱ្យសប្បាយចិត្ត។ អ្នកជំងឺក៏អាចស្វែងរកការព្យាបាលបែបចិត្តសាស្ត្រ ឬអាចទទួលការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com