១. តើអ្វីដែលឈានទៅដល់ការលើកកម្ពស់ទំនាក់ទំនងទៅរវាងអាម៉េរិក និងវៀតណាមក្លាយជាភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ?
ប្រទេសទាំងពីរបានចំណាយពេល ១០ ឆ្នាំក្នុងភាពជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ហើយឥឡូវនេះគឺជាពេលវេលាដើម្បីធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងមួយកម្រិតទៀតហើយ គឺភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ ពេលវេលាបច្ចុប្បន្ន គឺពិតជាពេលវេលាដ៏គួរឱ្យចង់បានបំផុតសម្រាប់ប្រជាជន និងរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសទាំងពីរដើម្បីលើកកំពស់ទំនាក់ទំនងវៀតណាម-អាម៉េរិកឡើងដល់កម្រិតថ្មីមួយ។
នៅពេលនេះ វៀតណាមបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងខ្លាំងទាំងសេដ្ឋកិច្ច នយោបាយ សង្គម ក៏ដូចជាតួនាទី និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ខ្លួនកំពុងរីកចម្រើនឥតឈប់ឈរនៅលើឆាកអន្តរជាតិ។ ការនេះត្រូវបានលើកឡើងជាច្រើនដងដោយអគ្គលេខាបក្សកម្មុយនីស្តវៀតណាម ង្វៀន ហ្វ៊ូ ជុង និងត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយពិភពលោកទាំងមូលផងដែរ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ វៀតណាមស្ថិតនៅទីតាំងភូមិសាស្រ្តមួយនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក និងពិភពលោកជារួម ដែលកំពុងមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័សដែលពិបាកនឹងទាយទុកជាមុន។ ដូច្នេះ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការទូលំទូលាយមួយនេះ និងការរួមចំណែកក្នុងន័យស្ថាបនាពីគ្រប់ប្រទេសនានាជុំវិញពិភពលោកគឺត្រូវការជាចាំបាច់។
២. ក្នុងបរិបទបច្ចុប្បន្ន ទំនាក់រវាងអាម៉េរិកនិងប្រទេសជាដៃគូតែងតែមើលទៅលើបញ្ហាសិទ្ធមនុស្ស ប្រជាធិបតេយ្យជាដើម ។តើការលើកកម្ពស់ទំនាក់ទំនងជាមួយវៀតណា ដែលជាប្រទេសកម្មុយនីស្តវិញមានន័យដូចម្តេច?
ដូចអ្វីដែលប្រធានាធិបតីអាម៉េរិកលោក ចូ បៃដិន បាននិយាយនាថ្ងៃទី ១០ ខែកញ្ញាថា ការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវទំនាក់ទំនងរវាងវៀតណាម និងអាម៉េរិកគឺមានប្រយោជន៍សម្រាប់ប្រទេសទាំងពីរ សន្តិភាពរវាងប្រជាជនទាំងពីរនិយាយដោយឡែក និងស្ថេរភាពពិភពលោកនិយាយជារួម។
ការពង្រឹងទំនាក់ទំនងនេះ ត្រូវមើលឃើញថាជាការរៀបចំដើម្បីប្រឈមមុខចិនផងដែរ ប៉ុន្តែលោក បៃឌិន បានអះអាងថា រឿងអាម៉េរិកមិនឡោមព័ទ្ធចិនឡើយ ខណៈដែលមហាអំណាចទាំងពីរប្រឈមមុខនឹងការបែកបាក់កាន់តែខ្លាំងលើផ្នែកពាណិជ្ជកម្ម សន្តិសុខ និងសិទ្ធិមនុស្ស។
សម្រាប់វៀតណាម បើនិយាយទាក់ទងនឹងសេដ្ឋកិច្ច ទំនាក់ទំនងថ្មីនេះនឹងជួយជំរុញលំហូរវិនិយោគពីអាម៉េរិកចូលវៀតណាម។ វាអាចត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាការជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច ពាណិជ្ជកម្ម និងវិនិយោគរវាងអាម៉េរិក និងវៀតណាម។ នៅពេលដែលអាម៉េរិកបានបង្កើនការវិនិយោគនៅវៀតណាម វានឹងនាំឱ្យមានលំហូរនៃមូលធន និងវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាពីអាជីវកម្មលោកខាងលិចជាច្រើនចូលទៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម។
ជាមួយនឹងទំនាក់ទំនងថ្មីនេះ ពិតណាស់ វៀតណាមនឹងអាចទទួលបានភាពជឿនលឿនខាងវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាទំនើបបំផុតរបស់អាមេរិក និងលោកខាងលិច។ ទន្ទឹមនេះ ចំពោះវិស័យសេដ្ឋកិច្ច វៀតណាមគឺជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មធំជាងគេទី៧ របស់អាម៉េរិកដែលមានទំហំពាណិជ្ជកម្មប្រមាណ ១៣០ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំៗ ហើយនៅពេលអនាគតដ៏ខ្លីខាងមុខចំនួននោះប្រាកដណាស់នឹងកាន់តែខ្ពស់វានឹងបើកចំហរ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យផលិតផលវៀតណាមជាច្រើនទៀតចូលក្នុងទីផ្សារអាមេរិក។
ពាក់ព័ន្ធវិស័យនយោបាយ ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ បង្កើតទំនុកចិត្តជាយុទ្ធសាស្ត្ររវាងអាម៉េរិក និងវៀតណាម។ ចំពោះការអះអាងរបស់អាម៉េរិក ថានឹងគោរពឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព និងបូរណភាពទឹកដីរបស់វៀតណាម ដែលនេះជារឿងជាបញ្ហាសំខាន់បំផុតសម្រាប់វៀតណាម។
ទាក់ទងនឹងវិស័យសន្តិសុខ ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងប្រទេសទាំងពីរ ក៏ជាមធ្យោបាយមួយដើម្បីឲ្យរក្សាឯករាជ្យជាតិ និងអធិបតេយ្យភាពជាតិ ក្នុងបរិបទនៃការផ្លាស់ប្តូរជាច្រើនក្នុងពិភពលោក និងតំបន់ដែលយើងពិបាកទស្សន៍ទាយបានថា តើពិភពលោកនឹងទៅជាយ៉ាងណា។
៣. តើអ្វីជាភាពខុសគ្នាជាមូលដ្ឋានរវាងភាពជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ?
យើងដឹងហើយថា ក្នុងទំនាក់ទំនងការទូតរវាងប្រទេសជាមួយគ្នា ឬរវាងប្រទេស និងអង្គការនានា ឬរវាងស្ថាប័នមានច្រើនកម្រិតផ្សេងៗគ្នា ។ ភាពជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ (Comprehensive partnership) គឺជាកម្រិតទំនាក់ទំនងធម្មតារវាងអង្គភាពពីរ រវាងប្រទេស និងប្រទេស រវាងអង្គការ និងអង្គការ ឬរវាងប្រទេសមួយ និងអង្គការមួយ ប៉ុន្តែស្ថិតនៅកម្រិតខ្ពស់ជាងទំនាក់ទំនងការទូតធម្មតា។
ចំណែកភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ (Comprehensive Strategic Partnership) គឺជាកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃទំនាក់ទំនងការទូតរវាងប្រទេសទាំងពីរ ឬរវាងអង្គការពីរ ឬរវាងប្រទេសមួយ និងអង្គការមួយ។ គេនិយមហៅថា «ភាពជាដៃគូសហប្រតិបត្តិការយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ» ជាពេលដែលភាគីទាំងពីរបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់ថាពួកគេនឹងប្រកាន់ខ្ជាប់នូវផលប្រយោជន៍យូរអង្វែងជាមួយគ្នា គាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក និងជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការយ៉ាងទូលំទូលាយ និងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់គ្នាទៅវិញទៅមកលើគ្រប់វិស័យ។
ជារួមភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ គឺនិយាយអំពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការលើគ្រប់វិស័យ និងការសម្រេចបាននូវទំនុកចិត្តជាយុទ្ធសាស្ត្រចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ទំនុកចិត្តគឺសំខាន់មួយផ្នែក ប៉ុន្តែការជឿទុកចិត្តបែបយុទ្ធសាស្ត្រគឺសំខាន់ជាង ដែលមានកម្រិតខ្ពស់ជាងច្រើន។ ដូច្នេះ ភាគីទាំងពីរត្រូវចែករំលែកផលប្រយោជន៍យុទ្ធសាស្ត្រ និងព័ត៌មានយុទ្ធសាស្ត្រជាមួយគ្នា។ ត្រង់នេះ គេអាចយល់បានថា វាមិនមែនជាអត្ថប្រយោជន៍ធម្មតាទេ ប៉ុន្តែជាអត្ថប្រយោជន៍ជាយុទ្ធសាស្ត្រ សូម្បីតែព័ត៌មានជាយុទ្ធសាស្ត្រដែលមនុស្សមានឆន្ទៈចែករំលែកជាមួយគ្នា ក៏មានកម្រិតនៃការជឿទុកចិត្តត្រូវតែខ្ពស់ផងដែរ ។ នោះគឺជាការជឿទុកចិត្តនៅកម្រិតយុទ្ធសាស្ត្រ មិនមែនគ្រាន់តែជឿទុកចិត្តលើវិស័យនេះជាមួយនឹងវិស័យនោះទេ ។ តាមពិតទៅ មិនមែនគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់សុទ្ធតែអាចកសាង និងបង្កើតភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយជាមួយគ្នាបាននោះទេ ដើម្បីឈានដល់ទំនាក់ទំនងគឺត្រូវការឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលច្រើន និងប្រើពេលសិក្សាជាច្រើនឆ្នាំ។
បច្ចុប្បន្នវៀតណាមមានដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយចំនួន ៦ ក្នុងនោះមាន ៖ ចិន (២០០៨) រុស្ស៊ី (២០១២) ជប៉ុន (២០១៤) ឥណ្ឌា (២០១៦) កូរ៉េខាងត្បូង (២០២២) និងចុងក្រោយបំផុតជាមួយអាមេរិក (២០២៣) ដែលសុទ្ធតែប្រទេសមហាអំណាចធំៗ។
៤. ក្នុងជំនួបពិភាក្សានារសៀលថ្ងៃទី១០ ខែកញ្ញា ភាគីទាំងពីរបានឯកភាពលើកកំពស់ទំនាក់ទំនងទៅជាភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដើម្បីសន្តិភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព។ តើពាក្យ «ដើម្បីសន្តិភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព» មានន័យដូចម្តេច?
មិនមែនគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ចុះហត្ថលេខាលើភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយច្រើនជាមួយប្រទេសដទៃនោះទេ។ ខុសពីភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដែលប្រទេសនានាបានចុះហត្ថលេខាជាមួយគ្នានោះ ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដែលវៀតណាមទើបតែបានចុះហត្ថលេខាជាមួយអាម៉េរិកនេះ រួមបញ្ចូលពាក្យមួយឃ្លាគឺ «ដើម្បីសន្តិភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព»។
នេះជាឃ្លាមួយដែលសំខាន់ ដែលគឺជាគោលដៅដែលប្រទេសទាំងពីរនឹងខិតខំពេញមួយដំណើរការនៃការអនុវត្តភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ អាមេរិកខិតខំជួយវៀតណាមឱ្យមានសន្តិភាពយូរអង្វែង និងពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងភាគីទាំងពីរដើម្បីការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព។ បើវៀតណាមរីកចម្រើន អាមេរិកក៏ទទួលបានផលប្រយោជន៍ដែរ។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិក ចូ បៃដិន វាគឺជាគោលដៅជាក់លាក់ ពិតប្រាកដ និងអាចធ្វើទៅបាន។
៥. តើទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរនាពេលខាងមុខនឹងទៅជាយ៉ាងណា?
បន្ទាប់ពីពិធីចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងលើកកំពស់ទំនាក់ទំនងទៅជាភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនាថ្ងៃទី ១០ ខែកញ្ញា នៅទីក្រុងហាណូយនេះ យើងនឹងឃើញពីដំណាក់កាលនៃការអភិវឌ្ឍន៍ដោយគ្មានឧបសគ្គ ឬមានឧបសគ្គតិចតួចបំផុតក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ហើយជាការពិតណាស់ ទំនាក់ទំនងនោះនឹងអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលលើសពីអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនបានគិត។
ទីមួយ បើនិយាយពីសេដ្ឋកិច្ច លំហូរនៃមូលធន និងបច្ចេកវិជ្ជារបស់អាមេរិក និងលោកខាងលិចនឹងហូរចូលប្រទេសវៀតណាម មិនមែនមានន័យថាវានឹងធំនោះទេ ប៉ុន្តែប្រាកដប្រជាណាស់នឹងខ្លាំងជាងមុន។ នៅពេលនោះ អាមេរិកនឹងមិនមែនជាអ្នកវិនិយោគនៅលំដាប់លេខ១១ ដូចសព្វថ្ងៃនេះនៅក្នុងទីផ្សារវៀតណាមនោះទេ។ នៅពេលនោះ ប្រទេសមួយចំនួននៅក្នុងលំដាប់ខ្ពស់ទាំង១០ នឹងត្រូវរៀបចំកន្លែងមួយសម្រាប់អាមេរិក។ ភស្ដុតាងគឺថា អ្នកវិនិយោគអាមេរិកជាបន្តបន្ទាប់បានអមដំណើរលោក បៃដិន ទៅវៀតណាមលើកនេះ។ នៅពេលនោះលំហូរមូលធន ជាមួយនឹងវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាបែបនេះបានហូរចូលប្រទេសវៀតណាម យើងជឿជាក់ថា វៀតណាមនឹងក្លាយជាតំណភ្ជាប់ដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងខ្សែច្រវាក់ផ្គត់ផ្គង់សេដ្ឋកិច្ច និងបច្ចេកវិទ្យារបស់អាម៉េរិក និងពិភពលោក។
ទីពីរ ទាក់ទងនឹងការជឿទុកចិត្ត ពិតណាស់នៅពេលដែលប្រទេសទាំងពីរបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ពួកគេបានទទួលនូវទំនុកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ទំនុកចិត្តរបស់ប្រទេសទាំងពីរលើគ្នាទៅវិញទៅមកមានកម្រិតខ្ពស់ជាងអំឡុងពេលចាប់តាំងពីការធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងមានលក្ខណៈធម្មតាឡើងវិញក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៥ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ជាពិសេសចាប់តាំងពីការចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយឆ្នាំ២០១៣ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រលើគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងអាមេរិក និងវៀតណាមនឹងធ្វើឱ្យកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងវៀតណាម និងជាមួយប្រទេសដទៃទៀតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ តំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក និងកាន់តែទូលំទូលាយទៅកាន់ប្រទេស និងអង្គការជាច្រើនទៀត។ នៅពេលដែលអាមេរិកបានចាប់ដៃក្នុងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដ៏រឹងមាំជាមួយវៀតណាម ពិតណាស់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនទៀត អ្នកវិនិយោគជាច្រើន និងប្រទេសផ្សេងទៀតនឹងសម្លឹងមើលប្រទេសវៀតណាមដោយការយល់ឃើញផ្សេងគ្នា ដោយជឿថា វៀតណាមគឺជាកន្លែងដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ការវិនិយោគដេលនឹងទទួលបានផលចំណេញច្រើន។
៦. ភាគីអាមេរិកជឿជាក់ថា ដំណើរទស្សនកិច្ចផ្លូវរដ្ឋរបស់លោក បៃដិន ទៅកាន់វៀតណាម គឺជាដំណើរទស្សនកិច្ចជាប្រវត្តិសាស្ត្រ។ តើប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបង្ហាញនៅទីនេះមានន័យយ៉ាងម៉េចដែរ?
មិនត្រឹមតែសារព័ត៌មានអាមេរិកប៉ុណ្ណោះទេ សារព័ត៌មានពិភពលោកក៏បានវាយតម្លៃដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោកប្រធានាធិបតី ចូ បៃដិន ទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាមថាជាដំណើរទស្សនកិច្ចជាប្រវត្តិសាស្ត្រក្រោមហេតុផលមួយចំនួនដូចខាងក្រោម៖
ទីមួយ អស់រយៈពេលជិត ៣០ឆ្នាំមកនេះ ចាប់តាំងពីប្រទេសទាំងពីរធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងមានលក្ខណៈធម្មតាឡើងវិញឆ្នាំ ១៩៩៥ ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិកទាំងអស់សុទ្ធតែបានមកប្រទេសវៀតណាម។ នេះជាចំណុចកម្រមួយក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងអាមេរិក និងប្រទេសណាមួយដែលមិនមែនជាសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់អាមេរិក។
ទីពីរ ដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់លោក បៃដិន គឺជាដំណើរទស្សនកិច្ចថ្នាក់រដ្ឋលើកដំបូងរបស់ប្រធានាធិបតីក្នុងអំណាចរបស់អាម៉េរិក តាមការអញ្ជើញរបស់អគ្គលេខាបក្សកម្មុយនីស្តវៀតណាមដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងហើយថា ស្ថាប័ននយោបាយនៃប្រទេសទាំងពីរមានភាពខុសប្លែកគ្នាទាំងស្រុង ដូច្នេះហើយអគ្គលេខាបក្សកម្មុយនីស្តដែលអញ្ជើញលោកប្រធានាធិបតីមកទស្សនកិច្ចគឺពិតជាពិសេសណាស់។ ប្រសិនបើយើងយកចិត្តទុកដាក់មើលទៅលើទិដ្ឋភាពមនោគមវិជ្ជានេះ គឺពិសេសខ្លាំងណាស់ដែលគេចាត់ថាជាប្រវត្តិសាស្រ្ត។
ទីបី ក្នុងអាណត្តិលោក បៃដិន នេះ ទាំងអនុប្រធានាធិបតី និងលោកប្រធានាធិបតីសុទ្ធតែមកវៀតណាម ។
ទីបួន ដំណើរទស្សនកិច្ចនេះធ្វើឡើងក្នុងឱកាសគម្រប់ខួប១០ឆ្នាំនៃការបង្កើតទំនាក់ទំនងដៃគូគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ ហើយនៅក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចនេះ ប្រទេសទាំងពីរបានប្រកាសពីការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេទៅជាភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ។
ទីប្រាំ ដំណើរទស្សនៈកិច្ចនេះគឺដូចជាការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់អាមេរិកដែលធ្វើឡើងដោយប្រធានាធិបតីអាមេរិកខ្លួនឯងថា អាមេរិកគោរពយ៉ាងហ្មត់ចត់នូវឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព បូរណភាពទឹកដី និងស្ថាប័ននយោបាយនៅវៀតណាម និងមិនជ្រៀតជ្រែកចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់វៀតណាម។ នោះក៏បង្ហាញផងដែរថា ជាដំណើរទស្សនកិច្ចជាប្រវត្តិសាស្ត្រ។
ទីប្រាំមួយ លទ្ធផលដ៏អស្ចារ្យនៃដំណើរទស្សនកិច្ចនេះគឺការបង្កើតទំនាក់ទំនងដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រលើគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងប្រទេសទាំងពីរ គឺជាភស្តុតាងនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នារបស់ប្រទេសទាំងពីរក្នុងការសម្រេចបាននូវបំណងប្រាថ្នារបស់បណ្តាំហូជីមិញ ដូចក្នុងលិខិតផ្ញើជូនប្រធានាធិបតីអាមេរិក ហារី ទ្រូម៉ាន់ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៦ ៖ « ខ្ញុំសង្ឃឹមថា វៀតណាមមានទំនាក់ទំនងសហប្រតិបត្តិការពេញលេញជាមួយអាមេរិក»។