ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
ហេតុអ្វីគីមឈី របស់កូរ៉េខាងត្បូងក្លាយជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌអរូបិយរបស់ពិភពលោក ?
×![]()
នៅឆ្នាំ២០១២ ការនាំចេញជ្រក់គីមឈីរបស់កូរ៉េខាងត្បូងមានតម្លៃប្រមាណ១០០លានដុល្លារ។ គីមឈី ជាអាហាររបស់កូរ៉េដ៏ល្បីក្នុងពិភពលោក។ តើអាហារនេះ មានប្រវត្តិ និងមានអត្ថន័យសំខាន់យ៉ាងណាខ្លះសម្រាប់ប្រជាជាតិកូរ៉េ? អគ្គរដ្ឋទូតកូរ៉េខាងត្បូងប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា លោក គីម វុន ជីន (Kim Weon Jin) នឹងរៀបរាប់ពន្យល់ពិស្តារនៅក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយដែលលោកបានផ្តល់អោយលោក គី សុខលីម អគ្គនាយកសារព័ត៌មានថ្មីៗ ដូចខាងក្រោមនេះ ៖
លោក គី សុខលីម៖ និមិត្តសញ្ញារបស់កូរ៉េមួយដែលល្បីទូទាំងពិភពលោកនោះ បើនិយាយអំពីអាហារ គឺ គីមឈី។ លោកអគ្គរដ្ឋទូត តើគីមឈី មានប្រវត្តិយ៉ាងដូចម្តេចដែរ?
លោក Kim Weon Jin៖ យើងអាចនិយាយបានថា គីមឈីបានចាប់ផ្តើមឡើងជាមួយប្រវត្តិសាស្ត្រនៃជនជាតិកូរ៉េ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាបរិស្ថានធម្មជាតិរបស់ប្រទេសកូរ៉េដែលមានរដូវបួនខុសគ្នា និងមានរដូវរងារវែង និងដើម្បីរក្សាទុកបន្លែដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់សំរាប់បរិភោគនៅរដូវរងាទើបគីមឈីត្រូវបានគេបង្កើតឡើងធ្វើជាបន្លែសំរាប់រក្សាទុកអោយបានយូរដោយការប្រលាក់ជាមួយអំបិល។
លោក គី សុខលីម៖ តើគីមឈីរបស់កូរ៉េ មានអត្ថន័យជាវប្បធម៌ និងទស្សនៈអ្វីខ្លះ ដែលធ្វើឲ្យគីមឈីក្លាយជាម្ហូបតំណាងសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ ?
លោក Kim Weon Jin៖ គីមឈីគឺជាម្ហូបដែលជនជាតិកូរ៉េចូលចិត្តជាងគេ និងជាម្ហូបតំណាងអោយអាហារកូរ៉េ។
មូលហេតុទីមួយគឺដោយសារតែ គីមឈីបានបង្ហាញពីទម្រង់ល្អប្រសើរបំផុតនៅក្នុងម្ហូបអាហារដែលប្រកបដោយស្មារតីរបស់ អឹមយ៉ាងអូហេង (ធាតុទាំងប្រាំ ទឹក ដី ភ្លើង ដែក ឈើ នៃYin-Yang) ដែលជះឥទិ្ធពលដ៏ជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងជីវភាព និងស្មារតីរបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ ទស្សនៈអឹមយ៉ាងអូហេង គឺជាទស្សនៈវិស័យសកលដែលបានមកពីតុល្យភាពដ៏ប្រសើរនៃ Yin (ធាតុមនុស្សប្រុស) និង Yang (ធាតុមនុស្សស្រី) ដែលមានចរិកលក្ខណៈប្រឈមគ្នាទៅវិញទៅមករវាងបាតុភូត ឬវត្ថុទាំងអស់របស់វា។ ដោយសារតែគីមឈី គឺជាម្ហូបដែលមានសមតុល្យគ្រប់គ្រាន់រវាងពណ៌ទាំងប្រាំ (ខៀវ ក្រហម លឿង ស ខ្មៅ) និងរសជាតិទាំងប្រាំ (ជូរ ល្វីង ប្រៃ ផ្អែម ហិរ) នៃមូលដ្ឋានទស្សនៈអឹមយ៉ាងអូហេង ទើបធ្វើអោយវាក្លាយជាម្ហូបតំណាងដែលបង្ហាញពីទស្សនៈវិស័យសកលនៃជនជាតិកូរ៉េ។
មូលហេតុទីពីរគឺថា ដោយសារគីមឈីមានបង្កប់សេចក្តីស្រលាញ់នៃបុគ្គលិកលក្ខណៈពិសេសរបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ ជនបរទេសតែងតែនិយាយអំពី «សេចក្តីស្រលាញ់» នៅរាល់ពេលដែលនិយាយអំពីទឹកចិត្តដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ គីមឈីត្រូវបានគេរៀបចំដាក់លើតុអាហារប្រភេទផ្សេងៗគ្នាទៅតាមមុខម្ហូប។ ការទម្លាប់ទទួលទានបែបនេះ វាជួយអោយមនុស្សអាចស្រូបយកសារធាតុបំប៉នបានច្រើនមុខ ម្យ៉ាងទៀតវាបង្ហាញពីសេចក្តីស្រលាញ់យកចិត្តទុកដាក់ដែលបង្កប់នៅក្នុងវប្បធម៌ម្ហូបអាហារកូរ៉េដែលតំណាងដោយគីមឈីនេះឯង។ លើសពីនេះ វប្បធម៌គីមចាំង (ការធ្វើគីមឈីសំរាប់រដូវរងារ) ក៏បង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រលាញ់ យកចិត្តទុកដាក់ យកអាសារគ្នារវាងអ្នកជិតខាងផងដែរ។ ជាទូទៅ នៅមុនពេលរដូវរងារមកដល់ ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់តែងតែធ្វើគីមឈី។ កំឡុងពេលនេះ ពួកគេតែងតែជួយគ្នាទៅវិញទៅមករវាងសហគមន៍គ្រួសារ សាច់ញាតិ និងអ្នកជិតខាង ដូច្នេះវាបង្កើតបានជាវប្បធម៌សេចក្តីស្រលាញ់ដែលចេះយកអាសារគ្នា។ តាមរយៈមូលហេតុទាំងអស់នេះ ទើបធ្វើវប្បធម៌គីមចាំងដែលបង្កប់នូវវប្បធម៌សេចក្តីស្រលាញ់សំរេចបាននូវសមិទ្ធផលដ៏ធំអស្ចារ្យមួយគឺត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីនៃមនុស្សជាតិ (Intangible Cultural Heritage of Humanity) របស់អង្គការយូនេស្កូនៅខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៣ ។
លោក គី សុខលីម៖ គីមឈីជាម្ហូបតំណាងឲ្យប្រទេសកូរ៉េ។ ហើយដោយសារតែភាពល្បីល្បាញរបស់វា អ្នកជំនួញបានបង្កើតរោងចក្រផលិត វេចខ្ចប់គីមឈី លក់នៅក្នុងប្រទេស និងនៅក្រៅប្រទេសទៀតផង។ ខ្ញុំអាចស្រមៃឃើញថា ចំនួនរោងចក្រផលិតគីមឈីនៅកូរ៉េ ច្បាស់ជាមិនតិចឡើយ មែនទេលោកអគ្គរដ្ឋទូត?
លោក Kim Weon Jin៖ តាមផ្ទះនីមួយៗនៃប្រជាជនខ្មែរជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅខែមករាគេតែងតែធ្វើប្រហុក។ ដូចគ្នានេះដែរ ប្រជាជនកូរ៉េជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅចន្លោះខែតុលានិងខែវិចិ្ឆកា តាមផ្ទះនីមួយៗគេនិយមធ្វើគីមចាំង (ការធ្វើគីមឈីសំរាប់រដូវរងារ) សំរាប់ទទួលទានពេញមួយឆ្នាំ ជាជាងការទិញមកបរិភោគ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះយុវវ័យដែលពុំមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សំរាប់ធ្វើ គេច្រើនទិញគីមឈីមកបរិភោគ ហើយគីមឈីក៏ត្រូវបាននាំចេញទៅកាន់ប្រទេសមួយចំនួនដូចជា អាមេរិច ជប៉ុន ចិន ។ល។ ដូច្នេះ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអតីតកាល យើងឃើញថារោងចក្រគីមឈីមានការកើនឡើងច្រើនជាងមុន។ ទោះបីជា ខ្ញុំមិនដឹងអំពីចំនួនពិតប្រាកដនៃរោងចក្រគីមឈី ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា នៅឆ្នាំ ២០១២ ការនាំចេញគីមឈីមានចំនួនដល់ទៅ ១០០លានដុល្លារ។
លោក គី សុខលីម៖ ខ្ញុំដឹងថា គីមឈីកំពុងតែចាប់ផ្តើមមានប្រជាប្រិយភាពទាក់ទាញពលរដ្ឋខ្មែរ។ តើលោកអាចដឹងទេ ថាតើពលរដ្ឋខ្មែរក្នុងមជ្ឈដ្ឋានណាដែលចូលចិត្តគីមឈី ឬថាមានឱកាសទទួលទានគីមឈីច្រើនជាងគេ?
លោក Kim Weon Jin៖ ក្នុងចំណោមប្រជាជនខ្មែរ អ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះវប្បធម៌កូរ៉េ ភាគច្រើនពួកគេចូលចិត្តទទួលទានគីមឈីនៅតាមភោជនីយដ្ឋានកូរ៉េ និងកម្មវិធីបុណ្យម្ហូបកូរ៉េដែលរៀបចំដោយស្ថានទូត។ ពួកគេមានឱកាសច្រើនក្នុងការភ្លក់រសជាតិគីមឈី។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀតនោះគឺថា ភាគច្រើននៃប្រជាជនខ្មែរ នៅពេលភ្លក់គីមឈី និងម្ហូបកូរ៉េលើកដំបូង ពួកគេហូបបានច្រើនតែម្តងដោយពុំមានអារម្មណ៍ទើសទាល់នោះទេ។ នេះប្រហែលជាមកពីកម្ពុជាក៏មានម្ហូបផ្អាប់ទុកយូរដូចកូរ៉េដែរ ដូចជាប្រហុកជាដើម ដែលជាហេតុនាំអោយប្រជាជនខ្មែរមិនមានអារម្មណ៍ចម្លែកពេលទទួលទានគីមឈី។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំគិតថាគេអាចញៀននឹងរសជាតិហិររបស់គីមឈីដែរ។ គីមឈី ត្រូវបានចាត់ចូលជាអាហារសុខភាពក្នុងចំណោមអាហារសុខភាពទាំង5មុខ លើពិភពលោក ដែលចុះផ្សាយដោយទស្សនាវដ្តីសុខភាពអាមេរិចនៅឆ្នាំ ២០០៦ ព្រមទាំងត្រូវបានទទួលស្គាល់ពីវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវជីវវេជ្ជសាស្ត្រ(IBMP) នៅរុស្ស៊ី ថាជាប្រភេទ”អាហារសំរាប់បរិភោគនៅលើលំហអាកាស(Space Food)” ដែលសំបូរដោយសារធាតុចិញ្ចឹមអាចបរិភោគបាននៅស្ថានីយលំហអាកាសអន្តរជាតិ។ ខ្ញុំគិតថានេះប្រហែលជាមូលហេតុមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុជាច្រើនដែលប្រជាជនខ្មែរចូលចិត្តគីមឈី គឺដោយសារតែវាជាប្រភេទអាហារសុខភាពដែលទទួលស្គាល់ពីគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោក។
លោក គី សុខលីម៖ បើនិយាយអំពីអាហារល្បីមួយ គេគួរតែដឹងអំពីគ្រឿងផ្សំរបស់វា។ ដូច្នេះ ពេលនេះខ្ញុំមិនជម្រាបសួរឯកឧត្តមអំពីកិច្ចការងារការទូតទេ ប៉ុន្តែយើងនិយាយអំពីគ្រឿងផ្សំដើម្បីធ្វើគីមឈី។ សូមអញ្ជើញលោក!
លោក Kim Weon Jin៖ គ្រឿងផ្សំចម្បងរបស់គីមឈី គឺស្ពៃបូកគោ រឺឆៃថាវ។ ប៉ុន្តែគេអាចធ្វើគីមឈីបានពីគ្រប់បន្លែទាំងអស់។ ជាទូទៅ យើងមានវិធីធ្វើគីមឈីរួមមួយ ប៉ុន្តែរសជាតិគីមឈីតាមផ្ទះនីមួយៗអាចខុសៗគ្នា ទៅតាមគ្រឿងទេស និងវិធីធ្វើពិសេសៗតាមកេរដំណែលនៃគ្រួសាររបស់គេ។ ខ្ញុំសូមរៀបរាប់ពន្យល់ប្រាប់ដោយសង្ខេបអំពីរបៀបធ្វើគីមឈីស្ពៃបូកគោដែលជាប្រភេទគីមឈី ដែលគេនិយមចូលចិត្តច្រើនជាងគេ។ ជាដំបូង ពុះច្រៀកស្ពៃបូកគោត្រង់គល់ចុះក្រោមបន្តិច ហើយយកដៃហែកវាជាពីរ។ ស្រោចទឹកអំបិលលើស្ពៃបូកគោ បន្ទាប់មករោយអំបិលក្រួសបន្តិចតាមចន្លោះស្រទាប់គល់ស្ពៃ រួចផ្អាប់ទុកវាចោលអោយស្រពាប់។ លាងសម្អាតស្ពៃ ៣ដង អោយអស់ជាតិអំបិលបន្ទាប់មកស្រង់ដាក់កញ្ច្រែងអោយស្រស់ទឹក។ ចំពោះគ្រឿងទេសវិញ មានស្ពៃខ្មៅ ស្លឹកខ្ទឹម ភ្លៅកង្កែប ត្រូវហាន់តូចៗ ច្របល់ជាមួយផ្អកកំពឹសស្រស់ ទឹកត្រីម្យល់ឈី ស្ករស អំបិល ទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្ត។ ក្រោយពីច្របល់គ្រឿងទេសរួច យកវាមកលាបតាមស្រទាប់ធាងស្ពៃបូកគោអោយសព្វ បន្ទាប់មកយកស្លឹកស្ពៃដែលនៅខាងក្រោមមកគ្របពីលើហើយដាក់ស្ពៃតម្រៀបក្នុងក្រឡ។ តម្រៀបស្ពៃដាក់ក្នុងក្រឡរួច ត្រូវសង្កត់ពីលើគីមឈីអោយណែនដើម្បីកុំអោយខ្យល់ចូល។ ផ្អាប់គីមឈីទុករហូតដល់វាឡើងចូលជាតិល្អ (ទុកក្នុងទូរទឹកកក) ជាការស្រេច៕
លោក គី សុខលីម៖ និមិត្តសញ្ញារបស់កូរ៉េមួយដែលល្បីទូទាំងពិភពលោកនោះ បើនិយាយអំពីអាហារ គឺ គីមឈី។ លោកអគ្គរដ្ឋទូត តើគីមឈី មានប្រវត្តិយ៉ាងដូចម្តេចដែរ?
លោក Kim Weon Jin៖ យើងអាចនិយាយបានថា គីមឈីបានចាប់ផ្តើមឡើងជាមួយប្រវត្តិសាស្ត្រនៃជនជាតិកូរ៉េ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាបរិស្ថានធម្មជាតិរបស់ប្រទេសកូរ៉េដែលមានរដូវបួនខុសគ្នា និងមានរដូវរងារវែង និងដើម្បីរក្សាទុកបន្លែដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់សំរាប់បរិភោគនៅរដូវរងាទើបគីមឈីត្រូវបានគេបង្កើតឡើងធ្វើជាបន្លែសំរាប់រក្សាទុកអោយបានយូរដោយការប្រលាក់ជាមួយអំបិល។
លោក គី សុខលីម៖ តើគីមឈីរបស់កូរ៉េ មានអត្ថន័យជាវប្បធម៌ និងទស្សនៈអ្វីខ្លះ ដែលធ្វើឲ្យគីមឈីក្លាយជាម្ហូបតំណាងសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ ?
លោក Kim Weon Jin៖ គីមឈីគឺជាម្ហូបដែលជនជាតិកូរ៉េចូលចិត្តជាងគេ និងជាម្ហូបតំណាងអោយអាហារកូរ៉េ។
មូលហេតុទីមួយគឺដោយសារតែ គីមឈីបានបង្ហាញពីទម្រង់ល្អប្រសើរបំផុតនៅក្នុងម្ហូបអាហារដែលប្រកបដោយស្មារតីរបស់ អឹមយ៉ាងអូហេង (ធាតុទាំងប្រាំ ទឹក ដី ភ្លើង ដែក ឈើ នៃYin-Yang) ដែលជះឥទិ្ធពលដ៏ជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងជីវភាព និងស្មារតីរបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ ទស្សនៈអឹមយ៉ាងអូហេង គឺជាទស្សនៈវិស័យសកលដែលបានមកពីតុល្យភាពដ៏ប្រសើរនៃ Yin (ធាតុមនុស្សប្រុស) និង Yang (ធាតុមនុស្សស្រី) ដែលមានចរិកលក្ខណៈប្រឈមគ្នាទៅវិញទៅមករវាងបាតុភូត ឬវត្ថុទាំងអស់របស់វា។ ដោយសារតែគីមឈី គឺជាម្ហូបដែលមានសមតុល្យគ្រប់គ្រាន់រវាងពណ៌ទាំងប្រាំ (ខៀវ ក្រហម លឿង ស ខ្មៅ) និងរសជាតិទាំងប្រាំ (ជូរ ល្វីង ប្រៃ ផ្អែម ហិរ) នៃមូលដ្ឋានទស្សនៈអឹមយ៉ាងអូហេង ទើបធ្វើអោយវាក្លាយជាម្ហូបតំណាងដែលបង្ហាញពីទស្សនៈវិស័យសកលនៃជនជាតិកូរ៉េ។
មូលហេតុទីពីរគឺថា ដោយសារគីមឈីមានបង្កប់សេចក្តីស្រលាញ់នៃបុគ្គលិកលក្ខណៈពិសេសរបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ ជនបរទេសតែងតែនិយាយអំពី «សេចក្តីស្រលាញ់» នៅរាល់ពេលដែលនិយាយអំពីទឹកចិត្តដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ជនជាតិកូរ៉េ។ គីមឈីត្រូវបានគេរៀបចំដាក់លើតុអាហារប្រភេទផ្សេងៗគ្នាទៅតាមមុខម្ហូប។ ការទម្លាប់ទទួលទានបែបនេះ វាជួយអោយមនុស្សអាចស្រូបយកសារធាតុបំប៉នបានច្រើនមុខ ម្យ៉ាងទៀតវាបង្ហាញពីសេចក្តីស្រលាញ់យកចិត្តទុកដាក់ដែលបង្កប់នៅក្នុងវប្បធម៌ម្ហូបអាហារកូរ៉េដែលតំណាងដោយគីមឈីនេះឯង។ លើសពីនេះ វប្បធម៌គីមចាំង (ការធ្វើគីមឈីសំរាប់រដូវរងារ) ក៏បង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រលាញ់ យកចិត្តទុកដាក់ យកអាសារគ្នារវាងអ្នកជិតខាងផងដែរ។ ជាទូទៅ នៅមុនពេលរដូវរងារមកដល់ ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់តែងតែធ្វើគីមឈី។ កំឡុងពេលនេះ ពួកគេតែងតែជួយគ្នាទៅវិញទៅមករវាងសហគមន៍គ្រួសារ សាច់ញាតិ និងអ្នកជិតខាង ដូច្នេះវាបង្កើតបានជាវប្បធម៌សេចក្តីស្រលាញ់ដែលចេះយកអាសារគ្នា។ តាមរយៈមូលហេតុទាំងអស់នេះ ទើបធ្វើវប្បធម៌គីមចាំងដែលបង្កប់នូវវប្បធម៌សេចក្តីស្រលាញ់សំរេចបាននូវសមិទ្ធផលដ៏ធំអស្ចារ្យមួយគឺត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីនៃមនុស្សជាតិ (Intangible Cultural Heritage of Humanity) របស់អង្គការយូនេស្កូនៅខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៣ ។
លោក គី សុខលីម៖ គីមឈីជាម្ហូបតំណាងឲ្យប្រទេសកូរ៉េ។ ហើយដោយសារតែភាពល្បីល្បាញរបស់វា អ្នកជំនួញបានបង្កើតរោងចក្រផលិត វេចខ្ចប់គីមឈី លក់នៅក្នុងប្រទេស និងនៅក្រៅប្រទេសទៀតផង។ ខ្ញុំអាចស្រមៃឃើញថា ចំនួនរោងចក្រផលិតគីមឈីនៅកូរ៉េ ច្បាស់ជាមិនតិចឡើយ មែនទេលោកអគ្គរដ្ឋទូត?
លោក Kim Weon Jin៖ តាមផ្ទះនីមួយៗនៃប្រជាជនខ្មែរជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅខែមករាគេតែងតែធ្វើប្រហុក។ ដូចគ្នានេះដែរ ប្រជាជនកូរ៉េជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅចន្លោះខែតុលានិងខែវិចិ្ឆកា តាមផ្ទះនីមួយៗគេនិយមធ្វើគីមចាំង (ការធ្វើគីមឈីសំរាប់រដូវរងារ) សំរាប់ទទួលទានពេញមួយឆ្នាំ ជាជាងការទិញមកបរិភោគ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះយុវវ័យដែលពុំមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សំរាប់ធ្វើ គេច្រើនទិញគីមឈីមកបរិភោគ ហើយគីមឈីក៏ត្រូវបាននាំចេញទៅកាន់ប្រទេសមួយចំនួនដូចជា អាមេរិច ជប៉ុន ចិន ។ល។ ដូច្នេះ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអតីតកាល យើងឃើញថារោងចក្រគីមឈីមានការកើនឡើងច្រើនជាងមុន។ ទោះបីជា ខ្ញុំមិនដឹងអំពីចំនួនពិតប្រាកដនៃរោងចក្រគីមឈី ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា នៅឆ្នាំ ២០១២ ការនាំចេញគីមឈីមានចំនួនដល់ទៅ ១០០លានដុល្លារ។
លោក គី សុខលីម៖ ខ្ញុំដឹងថា គីមឈីកំពុងតែចាប់ផ្តើមមានប្រជាប្រិយភាពទាក់ទាញពលរដ្ឋខ្មែរ។ តើលោកអាចដឹងទេ ថាតើពលរដ្ឋខ្មែរក្នុងមជ្ឈដ្ឋានណាដែលចូលចិត្តគីមឈី ឬថាមានឱកាសទទួលទានគីមឈីច្រើនជាងគេ?
លោក Kim Weon Jin៖ ក្នុងចំណោមប្រជាជនខ្មែរ អ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះវប្បធម៌កូរ៉េ ភាគច្រើនពួកគេចូលចិត្តទទួលទានគីមឈីនៅតាមភោជនីយដ្ឋានកូរ៉េ និងកម្មវិធីបុណ្យម្ហូបកូរ៉េដែលរៀបចំដោយស្ថានទូត។ ពួកគេមានឱកាសច្រើនក្នុងការភ្លក់រសជាតិគីមឈី។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀតនោះគឺថា ភាគច្រើននៃប្រជាជនខ្មែរ នៅពេលភ្លក់គីមឈី និងម្ហូបកូរ៉េលើកដំបូង ពួកគេហូបបានច្រើនតែម្តងដោយពុំមានអារម្មណ៍ទើសទាល់នោះទេ។ នេះប្រហែលជាមកពីកម្ពុជាក៏មានម្ហូបផ្អាប់ទុកយូរដូចកូរ៉េដែរ ដូចជាប្រហុកជាដើម ដែលជាហេតុនាំអោយប្រជាជនខ្មែរមិនមានអារម្មណ៍ចម្លែកពេលទទួលទានគីមឈី។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំគិតថាគេអាចញៀននឹងរសជាតិហិររបស់គីមឈីដែរ។ គីមឈី ត្រូវបានចាត់ចូលជាអាហារសុខភាពក្នុងចំណោមអាហារសុខភាពទាំង5មុខ លើពិភពលោក ដែលចុះផ្សាយដោយទស្សនាវដ្តីសុខភាពអាមេរិចនៅឆ្នាំ ២០០៦ ព្រមទាំងត្រូវបានទទួលស្គាល់ពីវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវជីវវេជ្ជសាស្ត្រ(IBMP) នៅរុស្ស៊ី ថាជាប្រភេទ”អាហារសំរាប់បរិភោគនៅលើលំហអាកាស(Space Food)” ដែលសំបូរដោយសារធាតុចិញ្ចឹមអាចបរិភោគបាននៅស្ថានីយលំហអាកាសអន្តរជាតិ។ ខ្ញុំគិតថានេះប្រហែលជាមូលហេតុមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុជាច្រើនដែលប្រជាជនខ្មែរចូលចិត្តគីមឈី គឺដោយសារតែវាជាប្រភេទអាហារសុខភាពដែលទទួលស្គាល់ពីគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោក។លោក គី សុខលីម៖ បើនិយាយអំពីអាហារល្បីមួយ គេគួរតែដឹងអំពីគ្រឿងផ្សំរបស់វា។ ដូច្នេះ ពេលនេះខ្ញុំមិនជម្រាបសួរឯកឧត្តមអំពីកិច្ចការងារការទូតទេ ប៉ុន្តែយើងនិយាយអំពីគ្រឿងផ្សំដើម្បីធ្វើគីមឈី។ សូមអញ្ជើញលោក!
លោក Kim Weon Jin៖ គ្រឿងផ្សំចម្បងរបស់គីមឈី គឺស្ពៃបូកគោ រឺឆៃថាវ។ ប៉ុន្តែគេអាចធ្វើគីមឈីបានពីគ្រប់បន្លែទាំងអស់។ ជាទូទៅ យើងមានវិធីធ្វើគីមឈីរួមមួយ ប៉ុន្តែរសជាតិគីមឈីតាមផ្ទះនីមួយៗអាចខុសៗគ្នា ទៅតាមគ្រឿងទេស និងវិធីធ្វើពិសេសៗតាមកេរដំណែលនៃគ្រួសាររបស់គេ។ ខ្ញុំសូមរៀបរាប់ពន្យល់ប្រាប់ដោយសង្ខេបអំពីរបៀបធ្វើគីមឈីស្ពៃបូកគោដែលជាប្រភេទគីមឈី ដែលគេនិយមចូលចិត្តច្រើនជាងគេ។ ជាដំបូង ពុះច្រៀកស្ពៃបូកគោត្រង់គល់ចុះក្រោមបន្តិច ហើយយកដៃហែកវាជាពីរ។ ស្រោចទឹកអំបិលលើស្ពៃបូកគោ បន្ទាប់មករោយអំបិលក្រួសបន្តិចតាមចន្លោះស្រទាប់គល់ស្ពៃ រួចផ្អាប់ទុកវាចោលអោយស្រពាប់។ លាងសម្អាតស្ពៃ ៣ដង អោយអស់ជាតិអំបិលបន្ទាប់មកស្រង់ដាក់កញ្ច្រែងអោយស្រស់ទឹក។ ចំពោះគ្រឿងទេសវិញ មានស្ពៃខ្មៅ ស្លឹកខ្ទឹម ភ្លៅកង្កែប ត្រូវហាន់តូចៗ ច្របល់ជាមួយផ្អកកំពឹសស្រស់ ទឹកត្រីម្យល់ឈី ស្ករស អំបិល ទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្ត។ ក្រោយពីច្របល់គ្រឿងទេសរួច យកវាមកលាបតាមស្រទាប់ធាងស្ពៃបូកគោអោយសព្វ បន្ទាប់មកយកស្លឹកស្ពៃដែលនៅខាងក្រោមមកគ្របពីលើហើយដាក់ស្ពៃតម្រៀបក្នុងក្រឡ។ តម្រៀបស្ពៃដាក់ក្នុងក្រឡរួច ត្រូវសង្កត់ពីលើគីមឈីអោយណែនដើម្បីកុំអោយខ្យល់ចូល។ ផ្អាប់គីមឈីទុករហូតដល់វាឡើងចូលជាតិល្អ (ទុកក្នុងទូរទឹកកក) ជាការស្រេច៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
