ជាតិ
កំណាព្យ៖ អត្ថប្រយោជន៍ដើមត្នោត
× កំណាព្យ
អត្ថប្រយោជន៍ដើមត្នោត
(បទកាកគតិ)
-ត្នោតខ្ពស់ត្នោតលៃ ត្នោតល្អប្រពៃ
ត្នោតកេរដូនតា ត្នោតផ្ដល់រសជាតិ
ស្ករផ្អែមណាស់សា អ្នកស្រែចំការ
ចូលចិត្តស្ករត្នោត។
-មានចាក់ជាដុំ មូលតូចមូលធំ
មិនមែនលោកឆោត រួចចងជាស្រាក់
ស្រួលជាងដាក់ប៉ោត ធ្វើបានគួរកោត
ជាស្នាដៃចាស់។
-ស្ករនេះឆ្ងុយឆ្ងាញ់ បើបានចម្រាញ់
វឹកកូរឲ្យណាស់ ក្លាយជាតាំងម៉ែ
លើកជូនចាស់ៗ សប្បាយចិត្តណាស់
ស្ថិតក្នុងរោងការ។
-ទឹកវា ស ល្អក់ មិនមែនកខ្វក់
ស្រក់ចេញពីផ្កា បើយកទៅផ្អាប់
ក្លាយជាសុរា ផឹកច្រើនកាលណា
ខ្លាំងជាងត្រប៉ែ។
-បើផ្អាប់ឲ្យយូរ មានរសជាតិជូរ
ដូចម្ជូរក្រូចដែរ ចូលចិត្តញាំភ្លា
ត្រីរ៉ស់ តុកកែ ម្ហូបស្រស់ស្រុកស្រែ
ឆ្ងាញ់ពិតណាស់ទៅ។
-ត្នោតកេរដីម៉ែ ដាំក្បែរដីស្រែ
ហែតាមដងផ្លូវ ពីភូមិដល់វត្ត
ឃើញគ្រប់រដូវ ទេសភាពមាននៅ
លើទឹកដីខ្មែរ។
-នេះគឺសម្បត្តិ ធម្មជាតិខ្វែងខ្វាត់
ពីដូនតាម៉ែ- ឪទុកឲ្យកូន
ខិតខំប្រឹងថែ បន្តកេរម៉ែ
ដែលបន្សល់ទុក។
-ត្នោតមានតម្លៃ ត្រូវចេះកែច្នៃ
ប្រើបានច្រើនមុខ ស្លឹកយកប្រក់ផ្ទះ
ជ្រកភ្លៀងបានសុខ ថ្ងៃមិនចាំងមុខ
ដេកលក់ស្កប់ស្កល់។
-ស្លឹកធ្វើជញ្ជាំង បាំងជារនាំង
រាំងទប់នឹងខ្យល់ ពីជើងពីត្បូង
មិនឲ្យវិលវល់ ជើងក្រានត្រូវខ្យល់
នាំឲ្យបាយឆៅ។
-ស្លឹកធ្វើផ្លិតបាន បក់ភ្លើងជើងក្រាន
ឆេះផ្ដល់កម្ដៅ ដាំស្លបាយហូប
ជួបជុំកូនចៅ ព្រមទាំងញាតិផៅ
រៀងរាល់យប់ថ្ងៃ។
(នៅមានត)
និពន្ធដោយ៖គង់ ឡាយ, កែសម្រួល វិឆ័យ សុភី
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com