ការគ្រប់គ្រងទឹកជាគម្រោងអាទិភាពនៃកម្មវិធីបន្សាំក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងប្រែប្រួលអាកាសធាតុឆ្នាំ ២០១៥ (Paris Climate Agreement) និងជាចំណុចមួយនៃគោលដៅអភិវឌ្ឍដោយចីរភាព (SDG) ផងដែរ។ ប៉ុន្តែដើម្បីសម្រេចតាមគោលដៅ គេត្រូវបង្កើនហិរញ្ញវត្ថុឲ្យ ដល់ ២៩៥ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយឆ្នាំដើម្បីគាំទ្រគម្រោងនេះ។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទឹកក្នុងពេលប្រឈមការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនេះស្របតាមគោលដៅអភិវឌ្ឍជាចីរភាពឆ្នាំ ២០៣០ គេត្រូវការជំនួយហិរញ្ញវត្ថុ ២៩៥ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយឆ្នាំ។ នេះជាសារសំខាន់របស់សហគមន៍ទឹកអន្តរជាតិ (https://cop23.unfccc.int/news/financing-must-triple-to-meet-climate-and-sdg-goals-for-water) ស្ថិតក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មាននៃសន្និសីទពិភពលោកស្តីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុលើកទី ២៣ នាទីក្រុង Bonn ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ នាថ្ងៃសុក្រទី ១១ ខែវិច្ឆិកា។
ប្រធានគម្រោងស្ត្រីដើម្បីភាពជាដៃគូស្តីពីបញ្ហាទឹក និងជាសហប្រធាន អង្គការកង្វះទឹកក្នុងវិស័យកសិកម្ម (WASAG) លោកស្រី Mariet Verhef-Cohen បានថ្លែងក្នុងសន្នសីទថា និរន្តភាពនៃការជារឿងចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ជីវិតមនុស្សទូទៅក្នុងកាលៈទេសៈចាំបាច់ពេលមានការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនេះ។
លោកស្រីបានបញ្ជាក់ដូច្នេះ៖« នរន្តរភាពនៃការប្រើប្រាស់ទឹកក្នុងគោលដៅផ្សេងៗនៅតែសំខាន់សម្រាប់ជីវិតរស់នៅរបស់មនុស្សម្នាក់ និងចាំបាច់សម្រាប់ធានាសន្តិសុខស្បៀងក្នុងពេលដែលមានការប្រែប្រួលអាកាសធាតុឡើង»។
លោកស្រីក៏បានអំពាវនាវឲ្យបណ្តភាគីពាក់ព័ន្ធជាពិសេសប្រទេសនីមួយៗ បន្តបង្កើតគំនិតផ្តួចផ្តើមថ្មី ឬយុទ្ធសាស្ត្រថ្នាក់ជាតិស្តីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងការគ្រប់គ្រងទឹកជាពិសេសអភិវឌ្ឍគម្រោងអភិបាលកិច្ច ប្រសិទ្ធភាព និងប្រសិទ្ធផលនៃការគ្រប់គ្រងធនធានទឹកនេះតែម្តង។
ក្នុងករណីដែលគេមិនមានហិរញ្ញវត្ថុគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរវិនិយោគក្នុងការគ្រប់គ្រងទឹកតាមតម្រូវការទេនោះ វាក្លាយជាឧបសគ្គធំរារាំងការសម្រេចជោគជ័យក្នុងការអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងអាកាសធាតុឆ្នាំ ២០១៥ ដើម្បីកម្រិតកំណើនសីតុណ្ហភាពត្រឹម ១,៥ អង្សាសេ ក្នុងកម្រិតមុនសម័យឧស្សាហកម្ម។ បន្ថែមពីនោះ គេក៏មិនអាចសម្រេចបានគោលដៅទី ៦ ស្តីពីការធានា និងការគ្រប់គ្រងទឹកដោយនិរន្តរភាព នៃគោលដៅអភិវឌ្ឍជាចីរភាពនៃអង្គការសហប្រជាជាតិដូចគ្នា។
តាមធម្មតាបញ្ហាទឹកជាបញ្ហាប្រឈមថ្នាក់ជាតិរបស់ប្រទេសនីមួយៗ ប៉ុន្តែបើសិនជាមិនមានការដោះស្រាយបញ្ហានេះនឹងជះឥទ្ធិពលខ្លាំងលើពិភពលោកទាំងមូលផង។ អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិលោក
Antonio Guterres ទទួលស្គាល់ថា កង្វះខាតទឹកនេះជាគួរឲ្យបារម្ភបំផុតសម្រាប់ពិភពលោក ហើយនៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៥០ ៤០ភាគរយនៃប្រជាជននៅទូទាំងពិភពលោកនឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាកកង្វះទឹកនេះ។
បើតាមសម្តីប្រមុខអង្គការសហប្រជាជាតិដដែល អ្វីដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះនោះគឺ កង្វះទឹកប្រើប្រាស់នឹងបង្កឲ្យមានចលនាចំណាកស្រុក និងបង្កើតជាជាជម្លោះប្រដាប់អាវុធ និងមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងលើសេដ្ឋកិច្ចផង បើមិនមានការគ្រប់គ្រងឲ្យបានប្រសើរជាងនេះទេ៕