ជំនួបរវាងប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន និងនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន ស៊ីនហ្សូ អាបេ នៅថ្ងៃទី២២ ខែមករា មិនអាចសម្រេចបានកិច្ចព្រមព្រៀងណាមួយជុំវិញជម្លោះអធិបតេយ្យភាពលើប្រជុំកោះគូរីល។ ជម្លោះនេះ គឺជាឆ្អឹងទទឹងកដែលក្នុងការចរចាសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពរវាងរុស្ស៊ី និងជប៉ុនតាំងពីការចប់សង្គ្រាមលោកលើកទីពីរមក។ លោក ពូទីន និយាយថា ភាគីទាំងពីរមានការងារច្រើនទៀតដែលត្រូវធ្វើ ហើយរុស្ស៊ីក៏ត្រូវស្ដាប់មតិក្នុងស្រុករបស់ខ្លួនដែរ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន ស៊ីនហ្សូ អាបេ បានធ្វើដំណើរទៅកាន់រដ្ឋធានីមូស្គូនៅថ្ងៃទី២២ ខែមករា ដើម្បីជួបជាមួយប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន ជុំវិញជម្លោះទឹកដីនៅប្រជុំកោះគូរីល ដែលជប៉ុនចាត់ទុកជាទឹកដីខាងជើង។ នេះជាជំនួបលើកទី២៣ រវាងលោក អាបេ និងលោក ពូទីន ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៣ មក ដែលនេះជាការកសាងទំនុកចិត្តរវាងគ្នា ស្របដែលជម្លោះទឹកដីដ៏រ៉ាំរ៉ៃមួយនេះនៅតែជាឧបសគ្គក្នុងទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីដដែល។
ប្រជុំកោះគូរីល (រូបភាព Al Jazeera)
យ៉ាងណាមិញ ជំនួបទ្វេភាគីនេះ មិនមានលទ្ធផលអ្វីឡើយ ទោះជាលោក អាបេ អះអាងថា លោកបានជជែកជាមួយលោក ពូទីន ដោយគ្មានការលាក់លៀមគ្នាអ្វីក្ដី។ លោកបន្តថា ភាគីទាំងពីរបន្តការងាររបស់ខ្លួនទៀត។ ឯលោក ពូទីន វិញនិយាយថា ជំនួបជាមួយនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន គឺមានប្រយោជន៍ នឹងខ្លឹមសារច្រើន ប៉ុន្តែនៅមានការងារលម្អិតជាច្រើនដែលត្រូវបំពេញ មុននឹងសម្រេចបានកិច្ចព្រមព្រៀងណាមួយនោះ។
សាវតារជម្លោះដណ្ដើមកោះគូរីលរវាងរុស្ស៊ី និងជប៉ុន
ប្រជុំកោះគូរីល ជាបណ្ដុំកោះចំនួន៤ ដែលស្ថិតនៅខាងជើងបំផុតរបស់ជប៉ុន ក្បែរកោះហុកកៃដូក្នុងចម្ងាយប្រមាណ១០គីឡូម៉ែត្រពីគ្នាប៉ុណ្ណោះ។ កងទ័ពសូវៀតបានដណ្ដើមកាន់កាប់កោះនេះនៅពេលចុងក្រោយនៃសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ពេលជប៉ុនកំពុងធ្លាក់ដៃក្នុងសង្គ្រាម និងរងគ្រោះដោយសារការទម្លាក់គ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរពីរគ្រាប់ផង។ ជម្លោះទាមទារដែនកោះទាំង៤ ធ្វើឲ្យការចរចាសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពរវាងរវាងរុស្ស៊ី និងជប៉ុន ត្រូវជាប់គាំងរហូតមក។
កោះទាំង៤ មានដូចជាកោះ Iturup ដែលជប៉ុនហៅថាកោះ Etorofu , Kunashir ឬ Kunashiri, Shikotan និង Habomai ។ ប្រជុំកោះនេះស្ថិតចុងខាងត្បូងបំផុតនៃខ្សែភ្នំភ្លើង ដែលខណ្ឌចែកសមុទ្រ Okhotsk និងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក។ រុស្ស៊ីដាក់ប្រជុំកោះទាំងនេះស្ថិតក្រោមរដ្ឋបាលកោះសាខាលីន ឯជប៉ុនដាក់ក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់កោះហុកកៃដូ។
មុនឆ្នាំ១៩៤៥ ប្រជុំកោះគូរីល ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ជប៉ុនបន្ទាប់ពីយកឈ្នះរុស្ស៊ីក្នុងសង្គ្រាម១៩០៥ ។ យ៉ាងណាក្ដី ជប៉ុនដែលបរាជ័យក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ បានបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងកោះនេះទាំងស្រុងនៅចុងខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៥ ក្រោយពេលយោធាជប៉ុនប្រកាសចុះចាញ់។ រុស្ស៊ីធ្លាប់អះអាងថា ប្រធានាធិបតីអាមេរិក Franklin Roosevelt សន្យាចំពោះមុខលោក Joseph Stalin នៅឆ្នាំ១៩៤៥ ថា សូវៀតអាចយកប្រជុំកោះគូរីលបាន បើចូលប្រឡូកសង្គ្រាម។
កាលពីឆ្នាំ១៩៥៦ មេដឹកនាំសូវៀត Nikita Krushchev ធ្លាប់ស្នើប្រគល់កោះតូចៗចំនួនពីរគឺ Shikotan និង Habomai ទៅឲ្យជប៉ុន ជាថ្នូរការចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាព។ ប៉ុន្តែគំនិតនេះបរាជ័យបន្ទាប់ពីជប៉ុនចងសម្ព័ន្ធភាពយោធាជាមួយអាមេរិក។ យ៉ាងណាមិញ លោក ពូទីន បង្ហើបថា រុស្ស៊ីមានចំណាប់អារម្មណ៍ដោះស្រាយបញ្ហាតាមសេចក្ដីប្រកាសឆ្នាំ១៩៥៦ នេះដែរ។ ប៉ុន្តែលោកក៏ត្រូវសួរប្រជាជនរុស្ស៊ីថា ពួកគេចង់ឲ្យកោះទៅជប៉ុនឬយ៉ាងណា។
ហេតុអ្វីរុស្ស៊ី និងជប៉ុនឈ្លោះគ្នាដណ្ដើមកោះគូរីល?
ការគ្រប់គ្រងប្រជុំកោះមួយក្រុមនេះ ជាកត្តាយុទ្ធសាស្ត្រយោធាំមួយ។ ពោល គឺនាវាចម្បាំងរុស្ស៊ី និងនាវាមុជទឹករបស់កងនាវាចម្បាំងប្រចាំប៉ាស៊ីហ្វិកដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងវ្ល៉ាឌីវ៉ូស្តុក អាចធ្វើដំណើរចេញចូលមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកគ្រប់ពេលទាំងអស់។ នេះក៏ព្រោះតែច្រកសមុទ្ររវាងកោះ Kunashir និងកោះ Iturup មិនកករឹងឡើយក្នុងរដូវត្រជាក់ ដែលនេះជាចំណុចអំណោយផលបំផុតសម្រាប់យោធា។
កន្លងមក រុស្ស៊ីក៏បានបង្កើតមូលដ្ឋានទ័ព និងប្រព័ន្ធការពារមីស៊ីលរួចហើយលើប្រជុំកោះដែលប្រជាជនប្រមាណពីរម៉ឺននាក់។ ក្រៅពីផលប្រយោជន៍យោធា ដែនកោះមួយក្រុមនេះក៏មានសក្ដានុពលច្រើនលើវិស័យនេសាទ ថាមពលខ្យល់ និងទេសចរណ៍ផង។ កាន់តែពិសេសនោះ ប្រជុំកោះគូរីលក៏សម្បូរដោយរ៉ែកម្ររ៉េញ៉ូមដែលប្រើសម្រាប់ការផលិតយន្តហោះល្បឿនលឿនទៀតផង៕